Wacław Fachinetti – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wacław Fachinetti (ur. 26 września 1872 w Warszawie, zm. w 1946) – polski inżynier technolog, dyrektor zakładów H. Cegielskiego w Poznaniu.

Ukończył gimnazjum w Warszawie[1] i Instytut Technologiczny w Petersburgu (1896)[2]. Po studiach pracował w fabryce wagonów w Rostowie nad Donem (1896-1916)[1]. Po powrocie do kraju od 1916 działał w Towarzystwie Przemysłowców Królestwa Polskiego[3]. Potem był dyrektorem firmy Norblin w Warszawie (1918-1919) a następnie naczelnikiem wydziału wielkiego przemysłu w Ministerstwie Przemysłu i Handlu (1919-1921)[1]. W latach 1921-1939 członek zarządu i dyrektor SA "H. Cegielski" w Poznaniu[1].

Ożenił się z Francuzką Magdaleną z domu Durand (1878-1941) - mieli córkę Marię (ur. 1903; od 1931 żonę Edwarda Jozlesz) i syna inżyniera mechanika Wacława (1908-1982)[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Czy wiesz kto to jest? red. Stanisław Łoza, Warszawa 1938, s. 170
  2. ↑ Spis Inżynierów Technologów Polaków, [w:] Księga pamiątkowa inżynierów technologów Polaków wychowańców Instytutu Technologicznego w Petersburgu (w rocznicę stulecia uczelni), Warszawa 1933, s. 88
  3. ↑ Dziennik Zarządu miasta stołecznego Warszawy, nr 25 z 4 lipca 1916, s. 2
  4. ↑ Fachinetti Wacław, sygn. 14387 karta 19, Poznań - Kartoteka ewidencji ludności 1870-1931

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Danuta Książkiewicz-Bartkowiak , Prywatne dzieje dyrektora Wacława Fachinettiego, "Kronika Miasta Poznania" 2007 nr 2 s.39-54.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wacław_Fachinetti&oldid=74803377”