French
DeutschWacław Kobyłecki – Wikipedia, wolna encyklopedia
.jpg) Wacław Kobyłecki około 1935 | |
| Data i miejsce urodzenia | 19 listopada 1894 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1 marca 1977 |
| Poseł na Sejm IV kadencji (II Rzeczypospolitej) | |
| Okres | |
| Odznaczenia | |
     | |
Wacław Eugeniusz Kobyłecki, ps. „Godziemba” (ur. 19 listopada 1894[1] w Polesiu (powiat łowicki), zm. 1 marca 1977 w Warszawie) – polski przedsiębiorca, bankowiec, działacz społeczny, polityk, poseł na Sejm IV kadencji (1935–1938) w II Rzeczypospolitej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył gimnazjum w Kielcach w 1912 roku, w latach 1912–1914 studiował prawo na uniwersytecie w Kijowie (nie uzyskał absolutorium) i w latach 1917–1919 na Uniwersytecie Jagiellońskim.
W latach 1914–1917 służył w 5 pułku piechoty Legionów Polskich w stopniu kaprala. Był członkiem komisariatu obwodowego Polskiej Organizacji Narodowej w Kielcach w 1914 roku[2]. Był internowany w Szczypiornie i Łomży od lipca do grudnia 1917 roku, potem działał w POW, następnie w Wojsku Polskim. Zachorował na gruźlicę[3].
W dwudziestoleciu międzywojennym w 1921 roku kierował Wydziałem Handlowym Sejmiku Częstochowskiego, od 1929 roku pracował jako dyrektor Komunalnej Kasy Oszczędności w Częstochowie, był radnym miejskim i członkiem Rady Nadzorczej Związku Miast Polskich, po 1929 roku był członkiem Rady Przybocznej komisarza na m. Częstochowę[4].
Pełnił funkcje prezesa okręgowych struktur Związku Legionistów (w latach 1926–1928) i Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny w Częstochowie. Tamże pracował w tygodniku „Republikanin”, następnie był członkiem Zarządu Miejskiego Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem i prezesem spółdzielni wydawniczej firmującej związany z BBWR dziennik „Słowo Częstochowskie” oraz jego mutację „Słowo Radomszczańskie”[5].
W wyborach parlamentarnych w 1935 roku został wybrany 18 596 głosami posłem na Sejm IV kadencji (1935–1938) z okręgu nr 25 obejmującego powiaty: częstochowski – miejski i częstochowski. W kadencji tej pracował w komisji prawniczej[6][3].
W czasie II wojny światowej był członkiem AK i redaktorem czasopisma „Raport” na Kielecczyźnie. Od 19 grudnia 1943 roku był więźniem Auschwitz-Birkenau (nr obozowy 169681), 19 września 1944 roku został przeniesiony do Mauthausen (nr obozowy 101854), 24 września 1944 roku – do Mauthausen/Kommando Wien-West, 23 kwietnia 1945 roku do Mauthausen/Kommando Steyr-Münichholz, a 30 kwietnia 1945 roku do Mauthausen/Kommando Gusen[3]. Po wyzwoleniu obozu wrócił do kraju.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Niepodległości (2 sierpnia 1931)[7]
- Złoty Krzyż Zasługi
- Srebrny Krzyż Zasługi (9 listopada 1931)[8]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych[3]
Życie rodzinne
[edytuj | edytuj kod]Był synem Ignacego i Teodory z domu Lipowskiej. Ożenił się z Jadwigą Teresą Kajzer, z którą miał dwoje dzieci[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Akt nr.104/1894, parafia rzymskokatolicka w Nieborowie.
- ↑ Jerzy Pająk, Z dziejów Polskiej Organizacji Narodowej (wrzesień-grudzień 1914), [w:] Kieleckie Studia Historyczne, t. 14, 1996, s. 109.
- ↑ a b c d e Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Wacław Kobyłecki. [dostęp 2012-07-02].
- ↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 347. reprint Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa, 1984.
- ↑ Witold Mielczarek: Polska prasa społeczno-polityczna w Częstochowie w latach 1918-1939), „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej” 1981, t.20, nr 3. [dostęp 2017-05-28]. s. 69
- ↑ Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 142.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 178, poz. 260 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 347 „za zasługi na polu pracy społecznej i samorządowej”.