Wady budowy drewna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wady budowy – grupa pierwotnych wad drewna, w których drewno cechuje nieregularna budowa anatomiczna.

Przyczyną powstania wad budowy są:

• Dziedziczone mechanizmy obrony i reakcji drzew na różne czynniki takie jak:
  • wzrost na nieodpowiednim siedlisku,
  • wzrost w niepielęgnowanym, lub źle pielęgnowanym drzewostanie,
    • np.: nierównomierna szerokość słojów rocznych
  • uszkodzenie mechaniczne w tym:
    • utrzymanie ciężaru gałęzi i pnia,
      • np.: twardzica, drewno ciągliwe,
    • przeciwdziałanie sile wiatru,
      • np.: skręt włókien, mimośrodowość rdzenia,
    • przeciwdziałanie zranieniom,
      • np.: zabitka,
• Naturalne cechy drzew:
  • dążność do światła- konkurencja w drzewostanie,
  • wykształcanie pędów bocznych - gałęzi,
    • np. wielordzenność, zakorek.

Do wad budowy zalicza się:

• zabitka,
• zakorek,
• przeżywiczenie,
• pęcherz żywiczny,
• drewno ciągliwe,
• twardzica,
• nierównomierna szerokość słojów rocznych,
• wielordzenność,
• mimośrodowość rdzenia,
• skręt włókien.