Waldemar Słomiany – Wikipedia, wolna encyklopedia

Waldemar Słomiany

Pełne imię i nazwisko	Waldemar Piotr Słomiany
Data i miejsce urodzenia	1 listopada 1943 Bielszowice pod okupacją Niemiec
Wzrost	184 cm
Pozycja	prawy obrońca
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1956–1961 Wawel Wirek 1962–1966 Górnik Zabrze 93 (4) 1967–1970 FC Schalke 04 52 (5) 1970–1972 Arminia Bielefeld 46 (6) 1973–1975 HSV Hamm
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1963 Polska 1 (0)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Waldemar Piotr Słomiany, w latach 1953–1966 Piotr Słomiany (ur. 1 listopada 1943 w Bielszowicach) – polski piłkarz, występujący na pozycji obrońcy. Czterokrotny mistrz Polski, zdobywca Pucharu Polski.

W reprezentacji Polski zagrał tylko raz. 16 października 1963 Polska przegrała 1:3 z Grecją. Był wówczas zawodnikiem Górnika Zabrze, klubu w latach 60. seryjnie zdobywającego tytuły mistrza kraju. Wkrótce nielegalnie pozostał na Zachodzie i od 1967 grał w Bundeslidze. Przez trzy sezony występował w FC Schalke 04, w latach 1970–1972 był piłkarzem Arminii Bielefeld. W 1971 znalazł się wśród zawodników zamieszanych w korupcyjny skandal, co praktycznie zakończyło jego karierę - został zawieszony, a po odbyciu kary nie wrócił na pierwszoligowe boiska. W Bundeslidze zagrał 98 razy, strzelił 11 bramek.

Był pierwszym Polakiem w historii Bundesligi. Kolejnymi, po 14 latach, byli Joachim Hutka (Fortuna Düsseldorf) i Helmut Foreiter (SV Darmstadt 98) w sezonie 1981/82.

• Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945-1962). 100 lat prawdziwej historii (3), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017