Walenty Suda – Wikipedia, wolna encyklopedia

Walenty Suda

„Dąb”, „Młot”

kapitan
Data i miejsce urodzenia	15 kwietnia 1916 Latowicz
Data i miejsce śmierci	9 października 1998 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	od 1938
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Armia Krajowa
Stanowiska	komendant obwodu AK w Mińsku Mazowieckim
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa, kampania wrześniowa, działania zbrojne podziemia antykomunistycznego w Polsce

Walenty Suda, ps. „Dąb”, „Młot” (ur. 15 kwietnia 1916 w Latowiczu, zm. 9 października 1998 w Warszawie^[1]) – kapitan Wojska Polskiego, członek ZWZ-AK, komendant Obwodu Mińsk Mazowiecki AK.

Syn Franciszka i Heleny z d. Niedek^[1]. Po śmierci Ludwika Wolańskiego „Lubicza”, w grudniu 1944 objął dowództwo Obwodu AK Mińsk Mazowiecki. Jako dowódca oddziału bojowego Obwodu wydał rozkaz odbicia więźniów przetrzymywanych w obozie NKWD w Rembertowie. Akcję przeprowadzoną w nocy z 20 na 21 maja 1945 dowodził ppor. Edward Wasilewski „Wichura”.

25 lipca 1945 roku Walenty Suda został aresztowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa. 11 listopada 1945 został skazany przez sąd wojskowy na karę 8 lat więzienia^[1]. Wyrok odbywał w więzieniu w Rawiczu, opuścił je 20 grudnia 1945^[1]. W 1950 ukończył studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej, uzyskując dyplom inżyniera^[1]. Po studiach pracował w Biurze Studiów i Projektów Łączności w Warszawie.