Warszawska szkoła astronomiczna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Warszawska szkoła astronomiczna – określenie stosowane w odniesieniu do grupy astronomów warszawskich, będących wychowankami profesorów Stefana Piotrowskiego (1910–1985) i Włodzimierza Zonna (1905–1975), pracujących w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Warszawskiego i Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika PAN. Doktoranci Stefana Piotrowskiego do dziś kierują zakładami mechaniki nieba i astrofizyki w warszawskim Centrum Badań Kosmicznych PAN. Najwybitniejszym przedstawicielem tej szkoły był Bohdan Paczyński (1940–2007).

• Sylwetki Astronomów Polskich XX wieku. pta.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-22)].
• Wspomnienia profesora Andrzeja Kruszewskiego
• Obserwatorium warszawskie - Astronomia niepodległa #3. Astronarium 2019-03-09. [dostęp 2024-06-21].