Wentyl bezpieczeństwa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wentyl bezpieczeństwa – istotne pojęcie dla teorii konfliktu społecznego. Instytucjonalny środek rozwiązywania konfliktów bez konieczności zmiany status quo grupy społecznej. Zapewnia przeniesienie negatywnych emocji i społecznych stosunków niezadowolenia z jakiejś grupy czy zjawiska na siebie, celem rozładowania agresji. Potrzeba jego istnienia wzrasta wraz ze wzrostem sztywności struktury społecznej.

Przykładem wentylu bezpieczeństwa w średniowieczu były karnawał i polowanie na czarownice, w roku 1969 w USAfestiwal w Woodstock, w PRL festiwal w Jarocinie.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]