Werner Ostendorff – Wikipedia, wolna encyklopedia

Werner Ostendorff

Werner Ostendorff (1941)
SS-Gruppenführer porucznik
Data i miejsce urodzenia	15 sierpnia 1904 Königsberg, Królestwo Prus, Cesarstwo Niemieckie
Data i miejsce śmierci	4 maja 1945 Bad Aussee, III Rzesza
Przebieg służby
Lata służby	1925–1945
Siły zbrojne	Reichswehra Waffen-SS
Stanowiska	dowódca: 17 Dywizji Grenadierów Pancernych SS 2 Dywizji Pancernej SS
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa †
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Werner Ostendorff (ur. 15 sierpnia 1904 w Königsbergu, zm. 4 maja 1945 w Bad Aussee) – niemiecki wojskowy, SS-Gruppenführer, dowódca 17 Dywizji Grenadierów Pancernych SS i 2 Dywizji Pancernej SS. Uczestnik II wojny światowej.

Jeden z najmłodszych dowódców dywizji w Waffen-SS podczas II wojny światowej.

W 1925 roku wstąpił do Reichwehry. W następnych latach stopniowo awansował. Do 1933 roku uzyskał stopień porucznika (niem. Oberleutnant).

Podczas wojny został awansowany aż do stopnia SS-Gruppenführera. Dowodził m.in. 17 Dywizją Grenadierów Pancernych SS Götz von Berlichingen, a także 2 Dywizją Pancerną SS Das Reich.

Odznaczony m.in. Krzyżem Rycerskim z Liśćmi Dębu oraz złotym Krzyżem Niemieckim^[1].

Zmarł 4 maja 1945 w okolicach Bad Aussee w wieku 40 lat.

• Yerger, Mark C., Waffen-SS Commanders: Army, Corps, and Divisional Leaders, Vol.2 – Atglen, PA: Schiffer Military History, 1999.