French
DeutschWięzadło pierścienno-tarczowe pośrodkowe – Wikipedia, wolna encyklopedia
Więzadło pierścienno-tarczowe pośrodkowe, więzadło pierścienno-tarczowe (łac. ligamentum cricothyroideum medianum, ligamentum cricothyroideum, ligamentum conicum) – w anatomii człowieka jedno z więzadeł krtani. Jest to silne więzadło przebiegające tuż pod skórą pionowo w linii pośrodkowej pomiędzy górnym brzegiem chrząstki pierścieniowatej a dolnym brzegiem chrząstki tarczowatej, rozszerzające się ku dołowi. Stanowi ono wzmocnienie stożka sprężystego, ogranicza także nadmierne ruchy w stawie pierścienno-tarczowym[1][2]. Na jego powierzchni zespalają się niewielkie, poprzecznie biegnące gałęzie pierścienno-tarczowe obu tętnic krtaniowych górnych, a ich odgałęzienia przebijają więzadło, przechodząc na błonę śluzową dolnej części krtani[1][3][4].
W przypadku duszności zagrażającej życiu, gdy konieczne jest natychmiastowe udrożnienie dróg oddechowych, więzadło pierścienno-tarczowe pośrodkowe przecina się wykonując konikotomię[4][1][5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 354–358, ISBN 978-83-200-4501-7.
- ↑ Ryszard Aleksandrowicz, Bogdan Ciszek, Anatomia kliniczna głowy i szyi, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, s. 544–545, ISBN 978-83-200-3243-7.
- ↑ Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 199, ISBN 978-83-200-3257-4.
- ↑ a b Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 3, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 226, ISBN 978-83-66548-16-9.
- ↑ Stanisław Iwankiewicz: Tracheotomia. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008, s. 20. ISBN 978-83-200-3857-6.
