Wiśliny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wiśliny
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

kwidzyński

Gmina

Sadlinki

Liczba ludności 

297[2]

Strefa numeracyjna

55

Kod pocztowy

82-522[3]

Tablice rejestracyjne

GKW

SIMC

0156564

Położenie na mapie gminy Sadlinki
Mapa konturowa gminy Sadlinki, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Wiśliny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Wiśliny”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Wiśliny”
Położenie na mapie powiatu kwidzyńskiego
Mapa konturowa powiatu kwidzyńskiego, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Wiśliny”
Ziemia53°39′57″N 18°46′25″E/53,665833 18,773611[1]

Wiślinywieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kwidzyńskim, w gminie Sadlinki.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Znane jest grodzisko wczesnośredniowieczne położone na terenie wsi. Mimo że Weiselborg (Wyselberg) został zasiedlony już w XIV wieku, to dopiero w 1375 roku po raz pierwszy wymieniono jako świadka sołtysa Johanna. Teren Wiślin należał do biskupstwa pomezańskiego.

Już w 1386 roku mieścił się tu kościół. Proboszcze był wówczas Nikolaus z Wisilburga, a w 1399 roku sołtysem był Werner.

W 1400 roku Wyselburg określono jako miasteczko, w którym był sołtys Johann Schwarzenyckel (Czarny Mikołaj). Jednak już pięć lat później znowu wymieniono Wiśliny jako wieś. Jej późniejszy rozwój jako ośrodka rzemieślniczo-handlowego zahamowała powódź z 1427 roku.

Wojny polsko-krzyżackie z XV-XVI wieku oraz kolejna powódź w 1489 roku spowodowały upadek Wiślin. Dzięki staraniom starosty Moritza von Wilmsdorfa dopiero w latach 70. XVI wieku po odbudowaniu wałów przeciwpowodziowych rozpoczęło się stałe osadnictwo. Sprowadził on fryzyjskich Holendrów oraz chłopów z Zachodniego Pomorza. W 1586 roku 13 chłopów miało 28 łanów, z których po okresie wolnizny płacili czynsz roczny. We wsi dominowały pastwiska.

W 1643 roku Hans Riemer miał tu w dzierżawie karczmę. Powstał też browar.

Regulamin wałowy z 1725 roku nakazywał mieszkańcom dbanie o stan wałów przeciwpowodziowych. Już w 1730 roku była tu czynna szkoła. Wieś miała w 1734 roku 40, a w 1789 roku 47 dymów i dobrze się rozwijała.

Od 1901 roku mieszkańcy wsi korzystali z kolejki wąskotorowej prowadzącej od Marezy poprzez Wiśliny do Rusinowa. W roku 1905 osadę zamieszkiwało 405, a w 1910 roku było w Wiślinach 509 ha i 399 mieszkańców. Do 1937 roku pracowała tu mleczarnia. Później mleko wożono do Kwidzyna. Wieś zelektryfikowano w 1923 roku. W 1939 roku wieś zamieszkiwały 273 osoby, było tu 70 gospodarstw domowych. Wieś była zróżnicowana pod względem zabudowy. Część domostw była wybudowana z cegły, część drewniana i szachulcowa na kamiennych podmurówkach.

Po drugiej wojnie światowej miejscowość została wsią sołecką (gmina Nebrowo Wielkie).

Zmiana dotychczasowej nazwy Weichselburg na Wiśliny ustalona została Zarządzeniem Nr 52 Prezesa Rady Ministrów z dnia 24 lutego 1953r[4].

Teraźniejszość

[edytuj | edytuj kod]
  • 1949 roku spłonęła szkoła.
  • 1970 roku mieszkało tu 265 osób.
  • 1975 roku uruchomiono hydrofornię.
  • 2009 roku powstała świetlica.
Wiśliny

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 148648
  2. Gmina w liczbach - O gminie - Samorządowy Portal Gminy Sadlinki [online], sadlinki.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1473 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. M.P. z 1953 r. nr 34, poz. 432

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Inne miejscowości z prefiksem Wiślin: Wiślina, Wiślinka