Widłogonka siwica – Wikipedia, wolna encyklopedia

Widłogonka siwica
Cerura vinula
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Gąsienica
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

motyle

Rodzina

Notodontidae

Rodzaj

Stauropinae

Gatunek

widłogonka siwica

Imago widłogonka siwica

Widłogonka siwica (Cerura vinula) – motyl nocny z rodziny garbatek. Motyl pospolity.

Wygląd

[edytuj | edytuj kod]

Bardzo duża. Rozpiętość skrzydeł od 6,8 do 7,8 cm. Skrzydła o czarno-szaro-białym deseniu. Rysunek na przednim skrzydle w postaci cienkich, silnie zębatych, szaroczarnych linii. Odwłok białoszary z ciemnymi, poprzecznymi paskami na poszczególnych segmentach. Koniec odwłoka białoszary z pojedynczymi, cienkimi, czarnymi liniami.

Okres lotu

Od końca kwietnia do początku lipca. Aktywna nocą.

Rozród

Gąsienice o zmiennym ubarwieniu siodła od białawych do ciemno brązowofioletowych. Żerują od maja do września. Można je spotkać na niskich drzewkach wierzb, topól i osik.

Biotop

Występuje w obecności topól, wierzb i osik.

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek rozmieszczony w całej Europie po krąg polarny.

Rośliny żywicielskie

[edytuj | edytuj kod]

Podstawowymi roślinami pokarmowymi gąsienicy są:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]