Widlicz cyprysowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Widlicz cyprysowy
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

telomowe

Gromada

naczyniowe

Klasa

widłaki

Rząd

widłakowce

Rodzina

widłakowate

Rodzaj

widlicz

Gatunek

widlicz cyprysowy

Nazwa systematyczna
Diphasiastrum tristachyum
(Pursh) Holub
Synonimy
  • Diphasium tristachyum
  • Lycopodium tristachyum Pursh

Widlicz cyprysowy, w. cyprysowaty, widłak cyprysowaty, zeglej cyprysowaty (Diphasiastrum tristachyum (Pursh) Holub) – gatunek rośliny z rodziny widłakowatych.

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Występuje głównie w Europie środkowej oraz we wschodniej Ameryce Północnej. W Polsce występuje w rozproszeniu na niżu, gdzie był podawany z około stu stanowisk, z których większość nie została jednak potwierdzona po 1980 r.[3]

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Łodyga
Pęd główny znajduje się pod ziemią. Pędy nadziemne krzaczkowate, do 15 cm wysokości. Gałązki do 1,5 mm szerokości, obustronnie wypukłe, owoszczone od spodu[3].
Liście
Przylegające do gałązek.
Kłosy zarodnionośne
Wzniesione na rozwidlonych szypułkach długości 3–9 cm, zebrane po 2–7, o długości 1,5–3 cm[3].

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Bylina, zimozielony chamefit. Z zarodników rozwija się przedrośle żyjące w symbiozie z grzybami. Gatunek rośnie na wrzosowiskach i w widnych borach sosnowych. Jest gatunkiem charakterystycznym wrzosowisk (rząd Calluno-Ulicetalia)[4].

Zagrożenia i ochrona

[edytuj | edytuj kod]

Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową od 1946 roku[5][6].

Kategorie zagrożenia gatunku:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  2. The Pteridophyte Phylogeny Group. A community-derived classification for extant lycophytes and ferns. „Journal of Systematics and Evolution”. 54 (6), s. 563–603, 2016. DOI: 10.1111/jse.12229. 
  3. a b c L. Rutkowski 2001. Widlicz cyprysowy. s. 29-31. W: Polska Czerwona Księga Roślin, Kraków 2001. ISBN 83-85444-85-8.
  4. Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.
  5. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin Dz.U. z 2014 r. poz. 1409.
  6. Rozporządzenie Ministra Oświaty z dnia 29 sierpnia 1946 r. wydane w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych i z Ministrem Leśnictwa w sprawie wprowadzenia gatunkowej ochrony roślin (Dz.U. z 1946 r. nr 70, poz. 384).
  7. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  8. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
  9. Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.