Wierzba czarniawa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wierzba czarniawa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	malpigiowce
Rodzina	wierzbowate
Rodzaj	wierzba
Gatunek	wierzba czarniawa
	Nazwa systematyczna
	Salix myrsinifolia Salisb.; Prodr. Stirp. Chap. Allerton 394 1796
Synonimy
	Salix nigricans;
	Salix nigricans;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wierzba czarniawa (Salix myrsinifolia Salisb.) – gatunek rośliny z rodziny wierzbowatych. Występuje w Europie, zachodniej Syberii i w Ontario w Ameryce Północnej^[4]. W Polsce rośnie na niżu, głównie na wschód od linii Wisły^[5].

Morfologia

Łodyga: Do 4 m wysokości. Gałązki szarobrunatne; najpierw szaro owłosione, następnie czarno owłosione, starsze - nagie^[6].
Liście: Odwrotnie jajowate, jajowatolancetowate lub eliptyczne, krótko zaostrzone; młode liście owłosione, starsze - nagie lub owłosione tylko na nerwach. Spód liści - z wyjątkiem czubka i brzegów - sino oszroniony. Liście czernieją przy suszeniu^[6].
Kwiaty: Zebrane w kotki do 2 cm długości. Łuski owłosione, ciemnopurpurowe lub czarne na szczycie. Słupki nagie, na szypułkach. Szypułki dwa do trzech razy dłuższe od miodnika. Nitki pręcików owłosione^[6].
Owoc: Torebka^[6].

Liść
Kwiaty męskie
Kwiaty żeńskie
Owoce

Biologia i ekologia

Krzew, fanerofit. Kwitnie od kwietnia do maja. Rośnie w miejscach wilgotnych. Liczba chromosomów 2n =114^[7]. Roślina dwupienna, choć występują również osobniki jednopienne. Pod koniec XX w. częstość występowania jednopienności wzrosła do ok. ¼–⅓^[8].

Zagrożenia i ochrona

Roślina umieszczona na polskiej czerwonej liście w kategorii NT (bliski zagrożenia)^[9].

Nazewnictwo

W polskiej literaturze często występuje pod nazwą „wierzba czerniejąca”, a często używanym synonimem nazwy naukowej jest Salix nigricans^[10].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-12-29] (ang.).
↑ Salix myrsinifolia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Salix myrsinifolia na Plants of the World. [dostęp 2017-12-27]. (ang.).
↑ Zając A., Zając M.: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej, Instytut Botaniki, Uniwersytet Jagielloński, 2001. ISBN 978-83-61191-72-8.
↑ ^a ^b ^c ^d Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969
↑ Salix myrsinifolia na Flora of North America. [dostęp 2017-12-29]. (ang.).
↑ Janusz BogdanJ.B. Faliński Janusz BogdanJ.B., Pochwała zielnika, „Wiadomości Ekologiczne”, 43 (4), 1997, s. 317-321 .
↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
↑ LucjanL. Rutkowski LucjanL., Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, wyd. 2 popr. i unowocześnione, 2 dodruk, Warszawa: Wydawn. Naukowe PWN, 2014, s. 84, ISBN 83-01-14342-8, OCLC 183208377 .

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-12-29] (ang.).

[iucn-3] Salix myrsinifolia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[4] Salix myrsinifolia na Plants of the World. [dostęp 2017-12-27]. (ang.).

[5] Zając A., Zając M.: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej, Instytut Botaniki, Uniwersytet Jagielloński, 2001. ISBN 978-83-61191-72-8.

[szafer-6] Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969

[7] Salix myrsinifolia na Flora of North America. [dostęp 2017-12-29]. (ang.).

[8] Janusz BogdanJ.B. Faliński Janusz BogdanJ.B., Pochwała zielnika, „Wiadomości Ekologiczne”, 43 (4), 1997, s. 317-321 .

[9] Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.

[rutkowski-10] LucjanL. Rutkowski LucjanL., Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, wyd. 2 popr. i unowocześnione, 2 dodruk, Warszawa: Wydawn. Naukowe PWN, 2014, s. 84, ISBN 83-01-14342-8, OCLC 183208377 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]