Wiktorian Pius – Wikipedia, wolna encyklopedia

Święty
Wiktorian Pius
Claudio Bernabé Cano
męczennik
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1905
San Millán de Lara

Data i miejsce śmierci

9 października 1934
Turón

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

29 kwietnia 1990
przez Jana Pawła II

Kanonizacja

21 listopada 1999
Watykan
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

9 października

Wiktorian Pius FSC, Claudio Bernabé Cano (ur. 7 lipca 1905 w San Millán de Lara w prowincji Burgos, zm. 9 października 1934 w Turón; Asturia) – święty Kościoła katolickiego, hiszpański zakonnik, ofiara prześladowań religijnych poprzedzających wybuch hiszpańskiej wojny domowej.

Uczęszczał do szkoły lasalianów w Bujedo[1]. Wstąpił do zakonu Braci Szkolnych i przyjął imiona zakonne Wiktorian Pius. W wieku 18 lat złożył śluby zakonne, a w siedem lat później 22 sierpnia 1930 roku śluby wieczyste[1]. Podjął pracę jako nauczyciel prowadząc jednocześnie chóry szkolne. Do kolegium Zgromadzenia Braci Szkół Chrześcijańskich pod wezwaniem Matki Bożej z Covadonga w Turónie skierowany został we wrześniu 1934 roku.

5 października 1934 roku razem z grupą ośmiu towarzyszy został uwięziony. Przetrzymywani w „domu ludowym” zostali wkrótce rozstrzelani na podstawie wyroku wydanego przez komitet rewolucyjny.

Wiktorian Pius beatyfikowany został przez papieża Jana Pawła II 29 kwietnia 1990 r., a kanonizacja odbyła się 21 listopada 1999 r. w bazylice św. Piotra na Watykanie.

Dniem, w którym wspominany jest w Kościele katolickim jest dzienna rocznica śmierci, 9 października[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Antonio Borrelli: Santi Innocenzo dell’Immacolata (Emanuele Canoura Arnau) ed 8 compagni. [dostęp 2010-06-30]. (wł.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]