Wiszowa Kępa – Wikipedia, wolna encyklopedia
Po lewej północny brzeg Wiszowej Kępy | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Akwen | |
Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Świnoujścia | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
53°51′49″N 14°23′48″E/53,863611 14,396667 |
Wiszowa Kępa – wyspa w północno-zachodniej Polsce, między Starą Świną i jeziorem Wicko Wielkie. Wyspa nie jest zamieszkana.
Na Wiszowej Kępie znajduje się zadrzewienie olchowe ze stanowiskiem wiciokrzewu pomorskiego[1].
Administracyjnie należy do miasta Świnoujście. Wyspa wchodzi w obszar Wolińskiego Parku Narodowego. Została objęta obszarem specjalnej ochrony ptaków „Delta Świny” oraz obszarem ochrony siedlisk „Wolin i Uznam”.
Przy wschodniej części wyspy Stara Świna jest połączona z Zalewem Szczecińskim.
Do 1945 r. stosowano niemiecką nazwę Schilf-Insel. W 1949 r. ustalono urzędowo polską nazwę Wiszowa Kępa[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jacek Kaliciuk, Artur Staszewski: Ostoje ptaków w polskiej części Zalewu Szczecińskiego. Szczecin: Computer Oryginals, 1997, s. 30. ISBN 83-907178-0-8.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 6)