Witaliusz Demczuk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2017-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Witaliusz Demczuk (ur. 20 marca 1916 w Wozniesieńsku, zm. 12 stycznia 1984 w Radomiu) – żołnierz Wojska Polskiego II RP, działacz PTTK w Radomiu.

Witaliusz Demczuk urodził się 20 marca 1916 r. w rodzinie polskiej w miejscowości Wozniesieńsk w obwodzie mikołajowskim. Kilka z młodych lat spędził w Równem na Wołyniu. W Brześciu szkołę średnią ukończył dyplomem technika kolejowego.

Służbę wojskową rozpoczął w Centrum Wyszkolenia Saperów, następnie do 1937 roku w Szkole Podchorążych Saperów w Modlinie, gdzie uzyskał stopień podchorążego.

31 sierpnia 1939 roku został zmobilizowany i przydzielony do 80 pułku piechoty w Słonimiu. Brał udział w walkach Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie”. Jako zastępca dowódcy plutonu technicznego uczestniczył w obronie Kocka, Serokomli, Adamowa, Wojcieszkowa, Krzywdy oraz w przeprawie przez rzekę Tyśmienicę.

W wyniku kapitulacji Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie” 7 października 1939 roku dostał się do niemieckiej niewoli jenieckiej. W niewoli, w Stalagu II A w Neubrandenburgu przebywał do 28 kwietnia 1945 roku.

Po powrocie z niewoli pracował w Lublinie, Dzierżoniowie, a od września 1949 w Radomskim Przedsiębiorstwie Robót Instalacyjnych w Radomiu. Na emeryturę przeszedł w 1976.

W ramach działalności turystyczno-krajoznawczej Witaliusz Demczuk realizował się zarówno jako instruktor jak i animator turystyki pieszej współorganizując i prowadząc obozy wędrowne, wycieczki i wędrówki, zarówno na terenie województwa radomskiego jak również m.in. w Bieszczadach, Tatrach i Sudetach.

Opracował oraz brał udział w wytyczeniu ok. 400 km szlaków na terenie Puszczy Kozienickiej. Przebiegający przez puszczę szlak czerwony został nazwany jego nazwiskiem.

Był sekretarzem Zarządu Oddziału PTTK w Radomiu, przewodniczącym Komisji Turystyki Pieszej i Górskiej, członkiem Plenum Zarządu Okręgu PTTK w Kielcach i członkiem Okręgowej Komisji Turystyki Pieszej w Kielcach.

Halina Stróżewska. Żarliwi w działaniu - Witaliusz Demczuk. „RADOMIR, Kwartalnik Turystyczno-Krajoznawczy Zarządu Wojewódzkiego PTTK w Radomiu”. I (1), s. 26-29, 1985.