Witold Panasewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Witold Panasewicz

komandor
Data i miejsce urodzenia	22 grudnia 1875 Tbilisi
Data i miejsce śmierci	24 października 1959 Los Angeles
Przebieg służby
Siły zbrojne	Rosyjska Carska MW  Marynarka Wojenna (II RP)
Stanowiska	komendant Portu Wojennego komendant Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej
Odznaczenia

Witold Panasewicz (ur. 22 grudnia 1875 w Tbilisi^[1], zm. 24 października 1959 w Los Angeles^[2][3]) – komandor Marynarki Wojennej II RP, kapitan żeglugi wielkiej.

Urodził się 22 grudnia 1875 w Tbilisi, w rodzinie Józefa i Adeli ze Skokowskich^[4]. Po maturze, w 1893 wstąpił do Morskiego Korpusu Kadetów w Petersburgu. W 1899 rozpoczął służbę w marynarce wojennej^[1] na torpedowcu „Kit”, kanonierce „Otważnyj”, pancernikach „Pietropawłowsk”, „Impierator Aleksandr II” i „Cesariewicz”. Następnie dowodził okrętami: „Prytkij”, „Wnuszytielnyj”, „Kazaniec” i „Chabryj”. Około roku 1905 poślubił Klarę Korsak, z którą mieli córkę Marię, później żonę Kordiana Tarasiewicza^[5].

W 1918 jako ochotnik wstąpił w szeregi Wojska Polskiego i otrzymał skierowanie do Marynarki Wojennej. Został awansowany do stopnia komandora w Korpusie Morskim ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i zweryfikowany z lokatą 1^[6][7]. 28 kwietnia 1920 objął obowiązki komendanta Portu Wojennego w Pucku i jednocześnie dowódcy Wybrzeża Morskiego. W 1923 był komendantem Portu Wojennego Gdynia^[8]. Następnie objął obowiązki komendanta Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej, rozkazem z dnia 15 października 1924^[1][9].

Zwolniony do rezerwy w 1927 i przeniesiony w stan spoczynku. Jako emerytowany oficer w 1928 zamieszkiwał w Warszawie^[10]. Pracował w Żegludze Polskiej, a następnie w Polsko-Brytyjskim Towarzystwie Okrętowym „Polbryt”. W 1955 wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie zmarł 24 października 1959 roku^[1][3].

• Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 10 listopada 1928^[11], 25 maja 1939^[12])
• Oficer Orderu Legii Honorowej (Francja)^[13]