Woalka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Woalka – cienka, rzadka, przejrzysta tkanina do okrycia twarzy, najczęściej przymocowana do kapeluszy. Wykorzystywana jest jako ozdobny dodatek do stroju ślubnego lub pogrzebowego[1].


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. T. 7. Warszawa: 1919, s. 670. (pol.).