Wodnicha leszczynowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wodnicha leszczynowa

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	wodnichowate
Rodzaj	wodnicha
Gatunek	wodnicha leszczynowa
Nazwa systematyczna
Hygrophorus lindtneri M.M. Moser Z. Pilzk. 33: 3 (1967)
Multimedia w Wikimedia Commons

Wodnicha leszczynowa, wodnicha Lindtnera (Hygrophorus lindtneri M.M. Moser) – gatunek grzybów z rodziny wodnichowatych (Hygrophoraceae)^[1].

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hygrophorus, Hygrophoraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Synonimy^[2]:

• Hygrophorus carpini Gröger 1980
• Hygrophorus lindtneri var. carpini (Gröger) Bon 1989

Nazwę polską zaproponował w 2003 r. Władysław Wojewoda, Barbara Gumińska w 1967 r, opisywała ten gatunek pod nazwą wodnicha Lindtnera^[3].

Kapelusz

Średnica 2,5–6 cm, za młodu półkulisty, później szeroko rozpostarty z płaskim lub nieco wypukłym szczytem. Brzeg początkowo podwinięty, potem prosty. Powierzchnia w stanie wilgotnym silnie śluzowata, gładka, w stanie suchym jedwabista, na środku kapelusza pomarańczowobrązowa, ku brzegowi jaśniejsza, blado-ochrowo-pomarańczowa^[4].

Blaszki

Słabo zbiegające, dość rzadkie, z blaszeczkami, początkowo bladoochrowe, potem ciemniejsze, z kremowożółtym lub pomarańczowym odcieniem. Ostrza równe^[4].

Trzon

Wysokość 4–10 cm, grubość 0,7–1,5 cm, cylindryczny, czasami zwężający się ku podstawie. Powierzchnia pod kapeluszem oszroniona, w dolnej części śluzowata, blado-ochrowo-pomarańczowa^[4].

Miąższ

Białawy lub z ochrowym odcieniem, nie zmieniający barwy po uszkodzeniu. Bez wyraźnego zapachu, o łagodnym smaku^[4].

Cechy mikroskopijne

Zarodniki 6,5 do 9 × 4,2–6,0 μm, eliptyczne, jajowate, półcylindryczne, czasami sferyczne z dobrze zaznaczonymi dzióbkiem. Podstawki 32–55 × 6–9 μm, z 4 zarodnikami i sprzążkami u podstawy. We wszystkich strzępkach sprzążki^[5]. Często w zarodnikach występuje duża gutula^[4].

Podobne są wodnicha tarczowata (Hygrophorus discoideus)^[4], wodnicha pomarańczowopłowa (Hygrophorus unicolor)^[5] oraz niewystępująca w Polsce wodnicha Hygrophorus spodoleucus^[4].

Wodnicha leszczynowa znana jest tylko w niektórych krajach Europy^[6]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. notowana tylko na dwóch stanowiskach: w Babiogórskim i Pienińskim Parku Narodowym. Jej rozprzestrzenienie i stopień zagrożenia nie są znane^[3].

Siedlisko: lasy i zarośla liściaste, jak dotąd opisano jej występowanie tylko pod leszczyną pospolitą (Corylus avellana). Owocniki od września do października^[3].