Woohoo – Wikipedia, wolna encyklopedia

Woohoo (pisownia alternat. „WooHoo”) – piosenka electrohopowa stworzona na szósty album studyjny amerykańskiej piosenkarki Christiny Aguilery pt. Bionic (2010). Powstała przy gościnnym udziale raperki Nicki Minaj oraz wyprodukowana przez rapera/promotora muzycznego Polow da Dona, kompozycja wydana została jako drugi^[1], promocyjny singel z albumu Bionic dnia 18 maja 2010 roku.

Singel spotkał się ze słabą promocją medialną, mimo to był jednak notowany na kilkunastu światowych listach przebojów, wielokrotnie na wysokich pozycjach (zajął pozycje w Top 10 czterech notowań w krajach azjatyckich)^[2]. W Stanach Zjednoczonych, na liście Billboard Hot 100, objął miejsce siedemdziesiąte dziewiąte^[3], a w Kanadzie uplasował się na pozycji czterdziestej szóstej zestawienia Canadian Hot 100^[4]. Odbiór utworu przez krytyków muzycznych był pozytywny^[5][6][7]. Chwalono prowokacyjny charakter „Woohoo”, jego zjadliwy tekst oraz elektroniczno-„robotyczny” podkład muzyczny^[6][8][5][9]. Z ogólną aprobatą spotkało się wykonanie piosenki przez Aguilerę i Minaj, a szczególnie doceniony został wokal pierwszej z artystek^[6][7]. Współpracę obu określono jako harmonijną^[6][10][7]. W odniesieniu do utworu zastosowano liczne porównania. Singel przyrównano między innymi do wczesnych dokonań piosenkarki Kelis, twórczości dancehallowej oraz przeboju Aguilery „Dirrty” (2002)^{[8][5][9][10][11]}.

Piosenka napisana została przez samą Christinę Aguilerę, jak również Nicki Minaj i Claude’a Kelly’ego oraz Ester Dean i Polow da Dona, autorów inauguracyjnego singla z płyty Bionic – „Not Myself Tonight”. Kelly napisał swoje partie tekstu w Nowym Jorku, nie mając kontaktu z Aguilerą, która przebywała wtedy w Los Angeles. Inne piosenki z albumu Bionic komponował we współpracy z artystką^[13]. Autorką refrenu była Dean, a za zwrotki odpowiadał Kelly^[13]. Wydźwięk tekstu do utworu ma charakter feministyczny, podobnie jak w przypadku kompozycji „Can’t Hold Us Down” pochodzącej z czwartego albumu Aguilery Stripped (2002), a podobieństwa obydwu piosenek nie kończą się wyłącznie na wymowie; „Can’t Hold Us Down”, tak samo jak „Woohoo”, traktowało o prawach kobiet i zostało nagrane przy współudziale amerykańskiej raperki. Erotyczna treść utworu (dotykająca tematyki seksu oralnego^[14]) jest swoistym sprzeciwem autorów wobec możliwości wyrazu swojej seksualności przez samych tylko mężczyzn.

W piosence Aguilera uwodzi słuchacza oraz porównuje swoje narządy płciowe do „czegoś pysznego”. Dziennikarka Susannah Breslin okrzyknęła utwór mianem „ody do techniki cunnilingus”^[15]. W zwrotce rapowanej przez Nicki Minaj wymienione zostają prominentne imiona świata mody i kultury, w tym nazwiska europejskich projektantów mody Giorgio Armaniego, Christiana Diora i Johna Galliano oraz Jimmy’ego Iovine, prezesa wytwórni płytowej Interscope-Geffen-A&M. Występ Minaj w „Woohoo” był pierwszą okazją do współpracy raperki z gwiazdą mainstreamu muzycznego. Współautor Claude Kelly podsumował utwór jako „bezczelny, zabawny i perwersyjny”, „perełkę albumu Bionic”, wyznając, że cenił sobie kolaborację z Aguilerą nad realizacją piosenki^[16]. „Woohoo” zawiera sample z utworu „Add Már, Uram Az Esőt!” (1972), wykonywanego oryginalnie przez węgierską piosenkarkę Kati Kovács^[17]. Gatunkowo piosenka zainspirowana jest stylami takimi, jak electronica, hip-hop, reggae, dancehall, R&B czy muzyka urban, jest więc kompozycją multigatunkową.

W 2018 roku odbył się pokaz taneczny grupy Elsewhite. Członkowie zespołu zaprezentowali widzom układ choreograficzny, który zharmonizowany był z kilkoma utworami Aguilery (w tym „Woohoo”, „Ain’t No Other Man” i „Genie in a Bottle”)^[18].

Choć opublikowany jako drugi utwór z albumu Bionic, „Woohoo” pełnił jedynie funkcję singla promocyjnego – w przeciwieństwie do inauguracyjnego singla „Not Myself Tonight”. Singel odnotował swoją oficjalną premierę na łamach internetowej strony Aguilery dnia 7 maja 2010 roku, wydany został jednak – w formie digital download – półtora tygodnia później, 18 maja^[19]. 25 maja został wysłany do amerykańskich rozgłośni radiowych^[20]. Z powodu erotycznej wymowy kompozycji, promocja radiowa singla „Woohoo” była ograniczona, a emisji utworu – poza USA – podjęły się radiofonie w Azji i wybranych państwach Europy.

„Woohoo” zadebiutował na pozycjach 79. i 46. zestawień Billboard Hot 100 i Canadian Hot 100, stając się szesnastym z kolei solowym singlem artystki, który pojawił się na tych listach^[3]. Obie pozycje były najwyższymi, jakie zanotował w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie^[3]. W wyniku wysokiej sprzedaży w systemie digital download po występie Aguilery na gali MTV Movie Awards 2010, singel powrócił w szeregi listy Billboard Hot 100, będąc notowanym na miejscu dziewięćdziesiątym dziewiątym. Na liście Billboardu Hot Dance/Electronic Songs utwór objął miejsce jedenaste^[21] Utwór zestawiony został na innych listach przebojów, między innymi w oficjalnych notowaniach Antyli Holenderskich (szczytne miejsce ósme), Chile, Chorwacji, Hongkongu (pozycje 9.), Indonezji (4.), Libanu, Singapuru (5.), Tajwanu (6.), Wielkiej Brytanii oraz Zjednoczonych Emiratów Arabskich^[2]. Na UK Singles Chart wspiął się jedynie na 148. miejsce^[22]. Singel szczególny sukces odniósł w Azji, plasując się w Top 30 wszystkich list, na których się pojawił, w tym w Top 10 czterech z nich^[2]. Na całym globie wyprzedano blisko sto trzydzieści tysięcy egzemplarzy singla.

Według redaktorów strony internetowej the-rockferry.onet.pl, „Woohoo” to jedna z najlepszych kompozycji nagranych przez Aguilerę w latach 1997–2010. W zestawieniu stu najważniejszych utworów artystki z tego okresu serwis przypisał singlowi 16. pozycję^[23]. W swym ironicznym artykule dla serwisu BuzzFeed.com Matt Stopera uznał „Woohoo” za jedną z piosenek, które spotkałyby się z dużym sukcesem komercyjnym, gdyby „osoby heteroseksualne nie istniały”^[24].

Piosenka uzyskała pozytywne opinie krytyków muzycznych. Magazyn Daily Star porównał utwór do dokonań Kelis i M.I.A. oraz określił go jako „pyskaty numer dancehall”^[8]. Rob Harvilla, współpracujący z nowojorskim tygodnikiem The Village Voice, uznał „Woohoo” za miks utworów „Milkshake” Kelis i „Lip Gloss” Lil’ Mamy wzbogacony o „wspaniałe elektroniczno-syntezatorowe brzmienia”, doceniając przy okazji gościnny wkład raperski Nicki Minaj^[5]. Według Sary D. Anderson, recenzentki portalu AOL Music, „prowokacyjny dancehallowy utwór umiejętnie połączył potężny głos Aguilery z taktykami MC Minaj”^[6]. Chris Ryan z MTV Buzzworthy nazwał singel „aktem nieprzyzwoitego, klubowego funky-popu”, dodając bez ogródek: „W Nicki Minaj Aguilera odnalazła idealną towarzyszkę swoich ‘erotycznopopowych’ przygód”. Powołał się także na kompozycje Rihanny „Rude Boy” i Gwen Stefani „Hollaback Girl” jako inspiracje dla „Woohoo”, uznając zresztą dzieło Aguilery za ich „brudniejszą kuzynkę”^[10]. Do przeboju „Dirrty” piosenkę porównał także kolumnista amerykańskiego pisma Rap-Up^[11]. Becky Bain (Idolator) stwierdziła: „Jeśli jest osoba, która może się równać z Christiną Aguilerą w kategorii niegrzeczności i wyuzdania, to jest to Nicki Minaj. Te dwie stworzyły idealny duet dla tego rodzaju kompozycji”^[7]. Opiniodawca pracujący dla serwisu internetowego ukmix.org podsumował piosenkę jako utrzymaną w klimacie „miejsko-robotyczno-dancehallowym”^[9]. Skrajnie pozytywną recenzję wydał utworowi jeden z użytkowników strony charts.org.nz, który napisał: „Jedną z najbardziej zaskakujących i ujmujących kompozycji na albumie Bionic Aguilery jest rytmiczny ‘Woohoo’. Siłą tej piosenki są napędzające do pląsów electrohopowe bity, prowokacyjna warstwa liryczna oraz interpretacja wykonawczyń – przebojowość Aguilery i świeżość Minaj. ‘Woohoo’, zdecydowanie singlowy materiał, to udany powrót Xtiny do jej ‘brudnych dni’, kawałek zdystansowany i zadzierzysty”. Recenzent wycenił piosenkę na ^[25]. Autor witryny musicaddiction2.com uznał „Woohoo” za jeden z najlepszych utworów z krążka Bionic: „Kawałek sprowadza nas do starych, dobrych czasów ery Stripped, mieszając R&B z electrohopem. ‘Woohoo’ (nagrany wspólnie z Nicki Minaj) może posiadać naprawdę ‘brudny’ tekst (traktuje o seksie oralnym), ale muzycznie, szczególnie w refrenie, jest niesamowicie chwytliwy (...). Rap Minaj jest nieco humorystyczny, artystka ponownie popisowo rapuje przy pomocy śmiesznych głosów”^[26]. Odbiór piosenki przez krytyków był przeważająco, lecz nie uniwersalnie korzystny. Michael Gragg z witryny musicOMH napisał, że „Woohoo” jest kompozycją „równie seksowną, co wizyty u dentysty”^[27].

6 czerwca 2010 roku Aguilera zaprezentowała utwory „Bionic”, „Not Myself Tonight” oraz „Woohoo” podczas gali MTV Movie Awards 2010 w Los Angeles^[28]. Jej występ był jednym z najważniejszych wydarzeń wieczoru^[28]. Mimo pozytywnych opinii wydanych na temat koncertu, piosenka „Woohoo” nie spotkała się z żadną inną formą promocji medialnej. Utwór nie był promowany wideoklipem, choć media donosiły o pracach nad tymże. Odwołany klip miał zostać wyreżyserowany przez Steviego Boia^[29][30][31].

Piosenka wykonywana była podczas trasy koncertowej The Liberation Tour (2018)^[32][33] oraz rezydentury The Xperience (2019)^[34][35].

Krytycy chwalili współpracę pomiędzy Aguilerą a Nicki Minaj – w szczególności ich zharmonizowanie. Kolaboracja piosenkarek zaowocowała nominacją do nagrody BM Awards.

Ogólnoświatowy digital download

1. „Woohoo” – 5:29

Singel promocyjny (wydany do użytku radiowego)

1. „Woohoo” (Main) – 5:01
2. „Woohoo” (Radio Edit) – 4:05
3. „Woohoo” (Instrumental) – 5:02

• Ober Urban Mix – 4:55
• Urban Remix '12 – 4:27

• Główne wokale: Christina Aguilera
• Producent: Jamal „Polow da Don” Jones
• Autor: Christina Aguilera, Nicki Minaj, Ester Dean, Claude Kelly, Jamal „Polow da Don” Jones
• Producent wokalu: Claude Kelly
• Inżynier dźwięku: Matt Benefield
• Mixer: Jaycen Joshua
• Asystent mixera: Giancarlo Lino
• Wokale wspierające: Nicki Minaj

Notowania radiowe

• W połowie 2010, czyli w momencie wydania, utwór stał się faworytem licznych gwiazd i celebrytów, między innymi Nicole Richie, Adama Lamberta, Dr. Luke’a^[53] oraz Britney Spears^[54].

• Oficjalna strona internetowa Christiny Aguilery (ang.)