Worliny – Wikipedia, wolna encyklopedia
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności | 310 |
Strefa numeracyjna | 89 |
Kod pocztowy | 14-105[2] |
Tablice rejestracyjne | NOS |
SIMC | 0481100 |
Położenie na mapie gminy Łukta | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego | |
Położenie na mapie powiatu ostródzkiego | |
53°46′58″N 20°07′45″E/53,782778 20,129167[1] |
Worliny (niem. Worleinen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Łukta. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Wieś położona na zachodnim brzegu jeziora Isąg, na wschód od jeziora Łoby. We wsi znajduje się zabytkowa letnia remiza straży pożarnej oraz Hotel Masuria. Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 531. Worliny znajdują się 25 km od Olsztyna oraz 23 km od miasta powiatowego Ostródy.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Około V w. n.e., w okolicy Worlinów pojawiło się osadnictwo pruskie, zastępując osadnictwo kultury oksywskiej. W Worlinach natrafiono na ślady osady staropruskiej z tego okresu.
Wieś lenna, założona na 16 włókach w 1354 r. pod nazwą Warnlin, przez czterech wolnych Prusów. Każdy z założycieli zobowiązany był do służby konnej (zbrojnej). W wyniku zniszczeń wojennych wieś na przełomie XV i XVI wieku wyludniła się. W 1539 r. Worliny były określane jako wieś szlachecka z nielicznymi gospodarstwami kmiecymi. Po 1543 r. wieś założono ponownie. W 1579 r. wymieniono w dokumentach sześciu chłopów pańszczyźnianych: Adrian, Thomas, Albrecht, Thewers, Salomon i Peter. Każdy z nich gospodarował na trzech włókach. W 1587 r., gdy Salomon Mehl nie stawił się na czas do pracy w ramach szarwarku, pisarz urzędowy nakazał zabrać mu wołu o wartości 8 marek i zaszlachtować w gospodarstwie urzędowym, samego zaś Salomona osadzono w więzieniu. Jednakże późniejsza wizytacja książęca wykryła nieprawidłowości i nadużycia w postępowaniu pisarza i nakazała zwrócić Salomonowi Mehlowi równowartość straconego wołu.
Worliny zostały mocno zniszczone w czasie wojny polsko-szwedzkiej. Dopiero w 1678 r. (a więc 18 lat po wojnie) zostały zasiedlone trzy gospodarstwa. W 1699 r. 17 włók leżało odłogiem a trzy włóki uprawiał Grabowski ze swoją rodziną. Podobnie było w 1714 r. Około 1815 r. we wsi mieszkało 69 osób w 15 gospodarstwach.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 150835
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1490 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jan Dąbrowski "Siedem wieków Łukty, 600-lecie kościoła, 50-lecie parafii Matki Boskiej Częstochowskiej", Wydawnictwo WPW C. Porycki, P. Wasześcik Sp. J., Olsztyn 2007, ISBN 83-917924-6-3
- Ostróda. Z dziejów miasta i okolic. Pojezierze, Olsztyn, 1976, 448 str.
- Worliny. atlaswsi.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].