Wręcza (gromada) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wręcza
gromada
1954–1959
Państwo

 Polska

Województwo

warszawskie

Powiat

grodziskomazowiecki

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

31 grudnia 1959

Siedziba

Wręcza

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

13

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

13

brak współrzędnych

Wręcza – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Wręcza z siedzibą GRN we Wręczy utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie grodziskomazowieckim w woj. warszawskim, na mocy uchwały nr VI/10/4/54 WRN w Warszawie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Czekaj, Długowizna, Grabce Józefpolskie (z wyłączeniem obszaru o powierzchni 15 ha leżącego po wschodniej stronie szosy Mszczonów-Korytów o długości 0,5 km), Grabce Towarzystwo, Grabce Wręckie, Krzyżówka, Lublinów, Marków-Świnice, Olszówka, Pieńki Towarzystwo, Świnice([6]), Wręcza (z wyłączeniem miejscowości Nowy Dwór), Wręcza "A" i Wólka Wręcka ze zniesionej gminy Radziejowice w tymże powiecie[7]. Dla gromady ustalono 12 członków gromadzkiej rady narodowej[8].

31 grudnia 1959 z gromady Wręcza wyłączono wsie Grabce Józefpolskie, Grabce Towarzystwo, Lublinów, Wólka Wręcka, Morków, Świnice, Czekaj, Długowizna i Grabce Wręckie, włączając je do znoszonej gromady Adamowice w tymże powiecie[9], po czym gromadę Wręcza zniesiono a jej (pozostały) obszar włączono do gromady Korytów A tamże[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Obwieszczenie Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 8 marca 1956 r. w sprawie sprostowania błędów w tekstach uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi, ogłoszonych w Dzienniku Urzędowym Wojewódzkiej Rady Narodowej Nr 11 z dnia 1 grudnia 1954 r. pod poz. 67. (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 14 kwietnia 1956 r., Nr. 3, Poz. 14)
  7. Uchwała Nr VI/10/4/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu grodziskomazowieckiego; w ramach Zarządzenia Nr Or. V-0/1/54 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 29 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 11, Poz. 67)
  8. Uchwała Nr XLVII/145 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Grodzisku Maz. z dnia 2 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 7 października 1954 r., Nr. 9, Poz. 43)
  9. Uchwała Nr IV-9/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 18 września 1959 r. w sprawie zmian granic niektórych gromad i przeniesienia siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych w województwie warszawskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 15 grudnia 1959 r., Nr. 12, Poz. 438)
  10. Uchwała Nr IV-10/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 18 września 1959 r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 15 grudnia 1959 r., Nr. 12, Poz. 439)