Współczynnik dzietności – Wikipedia, wolna encyklopedia

Współczynnik dzietności (płodności całkowitej) (ang. Total fertility rate, TFR) – współczynnik określający przeciętną liczbę dzieci, które urodziłaby kobieta w ciągu całego okresu rozrodczego (15−49 lat) przy założeniu, że w poszczególnych fazach tego okresu rodziłaby z intensywnością obserwowaną wśród kobiet w badanym roku^[1]^[2].

Przyjmuje się, że w państwach rozwiniętych współczynnik dzietności zapewniający prostą zastępowalność pokoleń to 2,1^[3]. W krajach biedniejszych, o wyższej śmiertelności dzieci, może być znacznie wyższy^[3].

Zobacz też

Przypisy

↑ Miquel Porta: A Dictionary of Epidemiology. Oxford University Press, 2008. ISBN 978-0-19-531449-6.
↑ Warszawa 2019W.2. GUS Warszawa 2019W.2., Rocznik Demograficzny .
↑ ^a ^b Matthew Bishop: Essential economics: an A−Z guide. New York: Bloomberg Press, 2009, s. 273. ISBN 978-1-57660-351-2.

[dict-of-epid-1] Miquel Porta: A Dictionary of Epidemiology. Oxford University Press, 2008. ISBN 978-0-19-531449-6.

[2] Warszawa 2019W.2. GUS Warszawa 2019W.2., Rocznik Demograficzny .

[Bishop273-3] Matthew Bishop: Essential economics: an A−Z guide. New York: Bloomberg Press, 2009, s. 273. ISBN 978-1-57660-351-2.

[1]

[2]

[3]