Wspinaczka klasyczna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wspinaczka klasyczna – rodzaj wspinaczki polegający na pokonywaniu drogi wspinaczkowej z użyciem wyłącznie rąk i nóg. Sprzęt wspinaczkowy służy tutaj jedynie do asekuracji. Niedozwolone jest chwytanie się haków, stawanie na spitach, podciąganie na linie czy wspinanie się po linie poręczowej.

Wspinaczka klasyczna jako konkurencja sportowa w ramach dyscypliny, wspinaczki sportowej jest rozgrywana na zawodach wspinaczkowych podczas zimowych światowych igrzysk wojskowych.

Istnieje wiele stylów wspinaczki klasycznej.

• hakówka – wspinaczka metodą sztucznych ułatwień
• Wspinaczka sportowa na zimowych światowych wojskowych igrzyskach sportowych

• Craig Luebben: Wspinaczka w skale. tłumaczenie: Tomasz Kliś. Łódź: "Galaktyka", 2006. ISBN 83-89896-51-6. Brak numerów stron w książce
• Allen Fyffe, Iain Peter: Podręcznik wspinaczki. Łódź: "Galaktyka", 2003. ISBN 83-87914-09-6. Brak numerów stron w książce