Wtryskarka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ogólny schemat wtryskarki ślimakowej:
1: ślimak
2: dozownik granulatu
3: dysza
4 i 6: połówki formy
5: (czerwone) wnętrze formy i kanały dolotowe
5: (pomarańczowe) gotowa kształtka

Wtryskarkaobrabiarka do formowania wtryskowego tworzyw sztucznych. Składa się z zasobnika na surowiec w postaci granulatu oraz ogrzewanego cylindra, w którym tworzywo ulega uplastycznieniu. Tłok lub ślimak przetłacza stopione tworzywo do formy, w której zastyga ono (zestala się) w kształtkę zwaną również wypraską.

Podział wtryskarek pod względem wielkości, określa się poprzez miarę w tonach siły docisku formy. Np. LG 650 Symbol ten oznacza producenta oraz siłę docisku formy 6500 kN (w zaokrągleniu 650 ton). Często w oznaczeniu wtryskarki określa się również miarę pojemności cylindra.

Budowa wtryskarki

[edytuj | edytuj kod]
typowa wtryskarka do formowania sekwencyjnego niewielkich wyprasek
Zbiornik tworzywa
Mechaniczny system docisku i opróżniania formy
typowa forma wtryskowa do małych kształtek
Zbiornik tworzywa
ze zbiornika tworzywo jest dozowane do cylindra wewnątrz którego przemieszcza się dzięki obrotowemu ruchowi ślimaka. W niektórych wtryskarkach do ślimaka dozowany jest równocześnie barwnik.
Cylinder
rura wewnątrz której dochodzi do upłynnienia granulatu
Ślimak
wyróżnia trzy strefy ślimaka:
A - wstępne uplastycznianie tworzywa i transport do strefy sprężania
B - strefa sprężania, tworzywo przechodzi w stan rzadko-płynny, jest intensywnie mieszane, następuje homogenizacja tworzywa
C- strefa końcowa, tworzywo w stanie płynnym, zostaje ostatecznie ujednorodnione, gromadzi się na końcu ślimaka skąd zostaje wtryśnięte do formy.
Wielkości charakterystyczne:
stosunek długości do średnicy - od 15 do 25
skok zwojów ślimaka - od 0,8 do 1,2 średnicy ślimaka
odległość zwojów ślimaka od ścianki cylindra - od 0,02 do 0,03 średnicy ślimaka
Układ napędowy ślimaka
napęd ślimaka realizowany jest głównie poprzez napędzaną silnikiem elektrycznym pompę hydrauliczną. Stosuje się również napęd elektryczny zapewniający bardzo dużą dokładność i powtarzalność. Stosowany jest głównie przy wtrysku bardzo małych elementów, gdzie istotna jest bardzo duża dokładność i powtarzalność otrzymywanych wyprasek.
Elementy grzejne
stosuje się najczęściej elektryczne elementy grzejne. Ich zadaniem jest utrzymać odpowiednią temperaturę cylindra od którego ścianek ogrzewa się upłynnione tworzywo.
Układ rozłączający
zadaniem tego układu rozłączyć ślimak od układu napędzającego na czas wtrysku, gdy ślimak porusza się ruchem postępowym działając jak tłok.
Układ wyrzutnikowy
służy do oddzielenia wyprodukowanego detalu od formy. Układy wyrzutnikowe dzieli się na hydrauliczne, w których oddzielanie od formy następuje poprzez inicjator automatyczny sterowany podczas sekwencji pracy oraz mechaniczne gdzie wyrzucanie detalu następuje przez oparcie otwierającej się formy na stemplu, oraz pneumatyczne gdzie kształtka zostaje oddzielona od formy działaniem ciśnienia pomiędzy stemplem i detalem.
Siłowniki hydrauliczne
służą do otwierania i zamykania formy oraz do wprawienia tłoka w ruch postępowy.
Układ zamknięcia formy
często stosuje się kolanowy układ zamknięcia formy. Służy on do utrzymywania zamkniętej formy podczas wtrysku, gdy ciśnienie wewnątrz formy wzrasta. Zamykanie formy realizowane jest również za pomocą siłowników hydraulicznych. Takie rozwiązanie umożliwia zmniejszenie gabarytów wtryskarki. Zwykle realizowane jest to za pomocą dwóch siłowników zamontowanych centrycznie:
większy, zewnętrzny, odpowiada za zamykanie i otwieranie formy
mniejszy, wewnętrzny, odpowiada za dociśniecie formy z odpowiednią siłą i zapobiegający rozwarciu formy w momencie wtrysku.
Układ chłodzenia
Wtryskarka zawiera dwa odrębne układy chłodzenia. Układ chłodzenia oleju hydraulicznego, który obniża temperaturę oleju zawierającą się w granicach między 35 a 60 stopni. Oraz układ chłodzenia formy, którego zadaniem jest obniżenie temperatury kształtki przed otwarciem formy.
Układ grzejny formy
Większe formy z uwagi na skomplikowany przebieg kanału wtryskowego posiadają układ niepozwalający na zastygnięcie materiału. Układy te dzielimy na wbudowany (wewnętrzny) oraz zewnętrzny sterowany niezależnie od panelu kontrolnego maszyny.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Izabela Hyla, "Tworzywa sztuczne Własności - Przetwórstwo -zastosowanie", PWN Warszawa 1984.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]