Wyżnia Niewcyrska Siklawa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wyżnia Niewcyrska Siklawa
Ilustracja
Kontynent

Europa

Państwo

 Słowacja

Kraj

 preszowski

Rzeka zasilająca

Niewcyrski Potok

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole znajduje się punkt z opisem „Wyżnia Niewcyrska Siklawa”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Wyżnia Niewcyrska Siklawa”
Ziemia49°10′14,0639″N 20°00′15,3011″E/49,170573 20,004250

Wyżnia Niewcyrska Siklawa (niem. Oberer Neftzer-Wasserfall, słow. Vyšný Nefcerský vodopád, węg. Felső-Nefcer-vízesés[1]) – wodospad, najwyżej położony z trzech Niewcyrskich Siklaw w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się na Niewcyrskim Potoku w orograficznie lewych zboczach Doliny Koprowej[2].

Woda Niewcyrskiego Potoku wypływa z Niżniego Teriańskiego Stawu w Niewcyrce. Wyżnia Siklawa znajduje się w odległości zaledwie kilkaset metrów od niego, a jej górny początek położony jest na wysokości około 1855 m. Wysokość wodospadu wynosi około 30 m. Górna jego część o wysokości 10 m znajduje się na pionowym skalnym progu pod mostem skalnym utworzonym z bloków skalnych odpękniętych od tego progu. Poniżej wodospadu Niewcyrski Potok na odcinku około 100 m płynie bystro, tworząc liczne kaskady i wypływa na prawie poziomą Wyżnią Garajową Rówień[3].

Wyżnia oraz Pośrednia Niewcyrska Siklawa znajdują się na progach oddzielających poszczególne piętra doliny Niewcyrki, natomiast Niżnia Niewcyrska Siklawa spada z progu, jakim dolina Niewcyrka opada do Doliny Koprowej. Jest ona rezerwatem ścisłym z zakazem wstępu. Dostępna do zwiedzania jest tylko Niżnia Niewcyrska Siklawa[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2021-02-11] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
  2. Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  3. a b Władysław Cywiński, Grań Hrubego. Przewodnik szczegółowy, tom 14, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008, ISBN 978-83-7104-039-9.