Wybory do Zgromadzenia Narodowego Republiki Konga w 2017 roku – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |||
---|---|---|---|
Rodzaj | |||
Data przeprowadzenia | 16 lipca 2017 | ||
Podstawa prawna | |||
Głosowanie | |||
| |||
|
Wybory do Zgromadzenia Narodowego Republiki Konga w 2017 roku – zarządzone na 16 lipca 2017 roku wybory do Zgromadzenia Narodowego w Kongu[1].
Tło
[edytuj | edytuj kod]W poprzednich wyborach parlamentarnych w 2012 roku partia Denisa Sassou-Nguesso, Kongijska Partia Pracy, zdobyła większość mandatów[2]. Rok wcześniej, w 2016 roku, w wyborach prezydenckich zwyciężył kandydat PCT – Denis Sassou-Nguesso[3]. W wyborach w 2017 roku PCT wystawiła kandydatów w 128 ze 151 okręgów wyborczych[4], natomiast w pozostałych okręgach, poza opozycją, startowali kandydaci z mniejszych partii wspierających obóz rządzący[2].
Panafrykański Związek na rzecz Demokracji Społecznej[5] zdecydował się zakwestionować wybory, wystawiając kandydatów tylko w 43 okręgach wyborczych. Taką liczbę kandydatów lider UPADS, Pascal Tsaty Mabiala, uzasadnił wzrostem kosztów rejestracji kandydatów. Guy-Brice Parfait Kolélas, który w wyborach prezydenckich w 2016 roku zajął drugie miejsce za Sassou Nguesso, również zdecydował się wziąć udział, tworząc nową partię, Związek Demokratów i Humanistów[5] (UDH-Yuki)[6]. UDH-Yuki wystawił swoich kandydatów w 31 okręgach wyborczych[4].
System elekcyjny
[edytuj | edytuj kod]W poprzednich wyborach w 2012 roku Zgromadzenie Narodowe miało 139 deputowanych[7]. Obecnie Zgromadzenie Narodowe składa się ze 151[8] deputowanych. Wybierani są na pięcioletnią kadencję[8], w dwóch turach, w 151 jednomandatowych okręgach wyborczych[9].
Bierne prawo wyborcze
[edytuj | edytuj kod]Bierne prawo wyborcze otrzymują osoby, które[9][10]:
- mają co najmniej 25 lat,
- są obywatelami kongijskimi,
- posiadają wszystkie prawa obywatelskie i polityczne,
- zamieszkują na terenie okręgu, z którego zgłosiły chęć kandydowania
W wyborach we wszystkich 151 okręgach wyborczych stanęło łącznie 711 kandydatów. Liczba zarejestrowanych wyborców wyniosła około 2,2 miliona, dla których wyznaczono 4386 lokali wyborczych[7].
Kampania wyborcza i przebieg wyborów
[edytuj | edytuj kod]Unia Afrykańska wysłała misję obserwującą wybory, na czele z byłym premierem Mali Django Sissoko[11]. Dzień wyborów, 16 lipca, minął bez większych incydentów, choć pojawiły się drobne opóźnienia w otwarciu lokali wyborczych i sugestie niskiej frekwencji. W Kellé, w departamencie Cuvette-Ouest, doszło do incydentu, w którym protestujący tymczasowo usunęli urny wyborcze, zarzucając faworyzowanie przez komisję wyborczą kandydata PCT[12]. 24 lipca, w dwóch okręgach wyborczych, Kellé i Kingoué odbyło się powtórzone głosowanie[13].
Z powodu przemocy, głosowanie nie odbyło się w 14 okręgach departamentu Pool[12].
Wyniki
[edytuj | edytuj kod]Wyniki pierwszej tury zostały ogłoszone 21 lipca, pokazały, że 93 kandydatów, w tym 70 kandydatów PCT, zdobyło swoje mandaty zdecydowaną większością głosów. 28 kandydatów do PCT zapewniło sobie miejsca w drugiej turze głosowania[14]. W opóźnionym głosowaniu w dwóch okręgach wyborczych, Kellé i Kingoué, 24 lipca, w pierwszej turze wybrano wszystkich kandydatów PCT[15]. Druga tura odbyła się 30 lipca[16].
Wyniki drugiej rundy ogłoszono w nocy z 2 na 3 sierpnia. Pokazały one, że PCT zdobyła 18 miejsc (co wraz z pierwszą turą dało w sumie 90 miejsc). UDH-Yuki i UPADS zajęły łącznie osiem miejsc[17].
Ostatecznie frekwencja wyniosła 44,44%[18].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Congo. Le premier tour des législatives fixé au 16 juillet | Africanews [online], web.archive.org, 3 lipca 2017 [dostęp 2020-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-03] .
- ↑ a b Carte. Les principaux duels des législatives au Congo-Brazzaville – Jeune Afrique [online], JeuneAfrique.com, 13 lipca 2017 [dostęp 2020-08-22] (fr.).
- ↑ Constitutional Court Raport [online], web.archive.org, 25 kwietnia 2016, s. 7 [dostęp 2020-08-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-25] .
- ↑ a b Congo: deux millions d’électeurs attendus pour les législatives | Africatime [online], web.archive.org, 23 października 2017 [dostęp 2020-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-23] .
- ↑ a b Kongo [online], Polska Agencja Prasowa SA [dostęp 2020-08-22] (pol.).
- ↑ Législatives au Congo-Brazzaville: « J’y vais… j’y vais pas? » – Jeune Afrique [online], JeuneAfrique.com, 5 lipca 2017 [dostęp 2020-08-22] (fr.).
- ↑ a b c d Quatre chiffres clés pour comprendre les législatives au Congo-Brazzaville – Jeune Afrique [online], JeuneAfrique.com, 15 lipca 2017 [dostęp 2020-08-23] (fr.).
- ↑ a b IPU PARLINE database: CONGO (Assemblée nationale), General information [online], archive.ipu.org [dostęp 2020-05-12] .
- ↑ a b IPU PARLINE database: CONGO (Assemblée nationale), Electoral system [online], archive.ipu.org [dostęp 2020-05-12] .
- ↑ Konstytucja Republiki Konga [online], www.servat.unibe.ch, art. 93 [dostęp 2020-05-12] .
- ↑ Elections législatives et locales. Les observateurs de l’Union africaine reçus par Jean Claude Gakosso | adiac-congo.com: toute l’actualité du Bassin du Congo [online], www.adiac-congo.com [dostęp 2020-08-23] .
- ↑ a b Congo: les élections législatives et locales se clôturent sans heurts | Africatime [online], web.archive.org, 29 kwietnia 2018 [dostęp 2020-08-23] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-29] .
- ↑ Elections partielles. Le vote s’est tenu dans le calme à Kéllé et Kingoué | adiac-congo.com: toute l’actualité du Bassin du Congo [online], www.adiac-congo.com [dostęp 2020-08-23] .
- ↑ Elections législatives: Les résultats ont été publiés le 21 juillet | adiac-congo.com: toute l’actualité du Bassin du Congo [online], www.adiac-congo.com [dostęp 2020-08-23] .
- ↑ Elections législatives partielles: Thierry Hobié et Jean Sibaly élus à Kellé et à Kingoué | adiac-congo.com: toute l’actualité du Bassin du Congo [online], www.adiac-congo.com [dostęp 2020-08-23] .
- ↑ a b IPU PARLINE database: CONGO (Assemblée nationale), Last elections [online], archive.ipu.org [dostęp 2020-08-23] .
- ↑ Congo/législatives: le parti du président obtient la majorité absolue | Africatime [online], web.archive.org, 29 kwietnia 2018 [dostęp 2020-08-23] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-29] .
- ↑ COMPTE RENDU DU CONSEIL DES MINISTRES DU LUNDI 07 AOUT 2017 | adiac-congo.com: toute l’actualité du Bassin du Congo [online], www.adiac-congo.com [dostęp 2020-08-23] .