Wybory parlamentarne w Togo w 2013 roku – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wybory parlamentarne w Togo odbyły się ostatecznie 25 lipca 2013, gdyż planowane były pierwotnie na październik 2012^{[styl do poprawy]}.

Plany reformy ordynacji wyborczej spowodowały masowe protesty i strajki, przez co wybory odroczono pierwotnie na 24 marca 2013, następnie przesunięto je na 21 lipca 2013. Ostatecznie odbyły się cztery dni później.

Ten artykuł należy dopracować:

od 2019-04 → wyeliminować sprzeczne informacje.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Pierwsze protesty przed planowanymi na październik 2012 wybory parlamentarnymi odbyły się w dniach 21-23 sierpnia 2013. Hasłem tych protestów było "Ratujmy Togo". Antyrządowa demonstracja została rozproszona gazem łzawiącym. Szczególne kontrowersje przed wyborami wywoływał gerrymandering, czyli manipulacje dokonywane przy wytyczaniu granic okręgów wyborczych w celu uzyskania korzystnego wyniku przez partię mającą wpływ na kształtowanie ordynacji wyborczej^[1].

Inną istotną reformą było zwiększenie miejsce w unikameralnym Zgromadzeniu Narodowym z 81 do 91. Deputowani 91 wybrani przez zamkniętą listę reprezentacji proporcjonalnej w 30 okręgach wielomandatowych. Oznacza to, że wyborcy głosowali na partie wyborcze, a nie konkretnych kandydatów. Dopiero po ogłoszeniu wyników i rozkładów mandatowych na poszczególne partie, dana partia mianowała kandydatów z poszczególnych okręgów wyborczych, najczęściej tych najwyżej rozstawionych na listach.

• Unia na rzecz Republiki - 62 mandaty
• Uratuj Togo - 19 mandatów
• Tęczowa Koalicja - 6 mandatów
• Unia Sił Zmiany - 3 mandaty
• Niezależni - 1 mandat^[2].

Wybory wygrała partia premiera Kwesi Ahoomeya-Zunu, Unia na rzecz Republiki. Partia zdobyła 62 z 91 miejsc w Zgromadzeniu Narodowym. Mimo tego 27 sierpnia 2013 Kwesi Ahoomey-Zunu wraz ze swoim gabinetem podał się do dymisji, by umożliwić przeprowadzenie gruntownej rekonstrukcji rządu^[3].