Wzgórzomózgowie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wzgórzomózgowie (łac. thalamencephalon) – w anatomii człowieka najlepiej wykształcona część międzymózgowia. Dzieli się na wzgórze, zawzgórze i nadwzgórze. Stanowi 80% masy międzymózgowia^[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

↑ Bogusław K.B.K. Gołąb Bogusław K.B.K., KazimierzK. Jędrzejewski KazimierzK., Anatomia czynnościowa ośrodkowego układu nerwowego, wyd. V uzupełnione, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2004, s. 63, ISBN 83-200-2901-5 .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

p
d
e

Anatomia człowieka: mózgowie

przodomózgowie

kresomózgowie	płaszcz kora wyspa hipokamp jądra kresomózgowia ciało prążkowane przedmurze ciało migdałowate komora boczna ciało modzelowate spoidło przednie przegroda przezroczysta sklepienie blaszka krańcowa węchomózgowie
międzymózgowie	wzgórzomózgowie: wzgórze zawzgórze nadwzgórze szyszynka spoidło tylne uzdeczki podwzgórze skrzyżowanie wzrokowe pole przedwzrokowe guz popielaty przysadka lejek ciała suteczkowate niskowzgórze jądro niskowzgórzowe warstwa niepewna pole przedczerwienne

śródmózgowie

tyłomózgowie wtórne	most: dół równoległoboczny komora czwarta móżdżek
rdzeniomózgowie	rdzeń przedłużony: piramida oliwka

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wzgórzomózgowie&oldid=75474304”