Złata Ogniewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Złata Ogniewicz
Злата Оґнєвіч
Ilustracja
Złata Ogniewicz (2022)
Imię i nazwisko

Inna Łeonidiwna Bordiuh

Pseudonim

Złata Ogniewicz

Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1986
Murmańsk

Pochodzenie

ukraińskie

Gatunki

pop, jazz

Zawód

piosenkarka

Aktywność

od 2010

Współpracownicy
Mychajło Nekrasow (producent)[1]
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Złata Ogniewicz (ukr. Злата Оґнєвіч; ros. Злата Огневич), właściwie Inna Łeonidiwna Bordiuh (ukr. Інна Леонідівна Бордюг; ur. 12 stycznia 1986 w Murmańsku) – ukraińska piosenkarka i osobowość telewizyjna, posłanka Rady Najwyższej Ukrainy VIII kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Murmańsku położonym w północnej części Rosji[2]. Dorastała w Sudaku na Półwyspie Krymskim[2]. Jej ojciec był chirurgiem wojskowym na radzieckim okręcie podwodnym[3], a matka pracowała jako filolog, nauczycielka języka rosyjskiego i literatury[1]. Ukończyła kijowską Wyższą Szkołę Muzyczną im. Reinholda Glière'a na wydziale wokalistyki popowej[2]. Studiowała jazz w Kijowskim Instytucie Muzycznym[1].

Została solistką Zespołu Pieśni i Tańca Ukraińskich Sił Zbrojnych[2]. W marcu 2010 z utworem „Tiny Island” zajęła piąte miejsce w finale ukraińskich eliminacji do 55. Konkursu Piosenki Eurowizji[4]. W 2011 z utworem „The Kukushka” uczestniczyła w krajowych eliminacjach do 56. Konkursu Piosenki Eurowizji[5]. 26 lutego w finale programu zajęła drugie miejsce po zdobyciu 29,42% głosów publiczności[6][7]. Również w 2011, reprezentując Ukrainę, zajęła pierwsze miejsce na festiwalu Crimea Music Fest w Jałcie[1].

Ogniewicz podczas 58. Konkursu Piosenki Eurowizji w Malmö (2013)

W grudniu 2013 z utworem „Gravity” zwyciężyła w finale krajowych eliminacji do 58. Konkursu Piosenki Eurowizji w Malmö[8][9]. Reprezentując Ukrainę w konkursie, 18 maja zajęła trzecie miejsce w finale[10]. Po finale konkursu zdobyła nieoficjalny tytuł Eurovision’s Next Top Model 2013 w plebiscycie czytelników serwisu Wiwibloggs[11]. 30 listopada 2013 współprowadziła finał 11. Konkursu Piosenki Eurowizji Junior w Kijowie[12]. W maju 2014 podawała wyniki ukraińskiego głosowania w finale 59. Konkursu Piosenki Eurowizji.

W 2014 wzięła udział w wyborach parlamentarnych do Rady Najwyższej Ukrainy z listy Partii Radykalnej Ołeha Laszki[13], zostając posłanką VIII kadencji z ramienia tego ugrupowania, ale 22 grudnia 2015 ustąpiła ze stanowiska[14].

W 2018 wzięła udział w przesłuchaniach do ósmego sezonu programu Hołos krajiny i uczestniczyła w piątej edycji programu rozrywkowego 1+1 Tanci z zirkamy[15][16]. W 2021 zwyciężyła w finale pierwszej edycji programu Maska. W maju 2023 podała wyniki głosowania ukraińskich jurorów w finale 67. Konkursu Piosenki Eurowizji[17].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Single[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Najwyższe pozycje na listach Album
BEL
[18] 		NL
[19]
2010 „Tiny Island” – – –
2011 „The Kukushka” – –
2013 „Gravity” 51 50
„–” oznacza, że singel nie był notowany na danej liście.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d About Zlata Ognevich. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-07-09]. (ang.).
  2. ↑ a b c d Галина ГУЗЬО: Злата ОГНЄВІЧ: «Я зі свічкою біля Міки Ньютон не стояла...». [w:] ЗАТ [on-line]. wz.lviv.ua, 2011-06-07. [dostęp 2013-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-23)]. (ukr.).
  3. ↑ Злата Огневич: «Не вважаю Ані Лорак своїм конкурентом». [w:] Anturazh [on-line]. anturazh.com.ua, 2011-08-14. [dostęp 2013-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-19)]. (ukr.).
  4. ↑ Alyosha представить Україну на "Євробаченні-2010". [w:] Вівторок [on-line]. vidgolos.com, 2010-03-20. [dostęp 2013-07-09]. (ukr.).
  5. ↑ Jarmo Siim: Ukraine goes for 5 semi-finals. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2010-10-16. [dostęp 2013-07-09]. (ang.).
  6. ↑ Olena Omelyanchuk: Ukraine: Angel in white. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-02-26. [dostęp 2013-07-09]. (ang.).
  7. ↑ Olena Omelyanchuk: Mika Newton confirmed as Ukrainian representative. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-03-02. [dostęp 2013-07-09]. (ang.).
  8. ↑ Olena Omelyanchuk: Zlata Ognevich is a happy winner in Ukraine. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2012-12-23. [dostęp 2013-07-09]. (ang.).
  9. ↑ Tomasz Piątkowski: Zlata Ognevich triumfuje!. [w:] OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org, 2012-12-23. [dostęp 2013-07-09].
  10. ↑ Eurovision Song Contest 2013 Grand Final. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-07-07]. (ang.).
  11. ↑ Wiwi Bloggs: ZLATA OGNEVICH IS EUROVISION’S NEXT TOP MODEL 2013. [w:] Wiwi Bloggs [on-line]. wiwibloggs.com, 2013-05-25. [dostęp 2013-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-12)]. (ang.).
  12. ↑ Sanjay (Sergio) Jiandani: Ukraine: Zlata Ognevich to host 2013 Junior Eurovision. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2013-09-30. [dostęp 2013-12-11]. (ang.).
  13. ↑ Виборчий список. Радикальна Партія Олега Ляшка. cvk.gov.ua. [dostęp 2015-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ukr.).
  14. ↑ Головна > Склад і структура > Народні депутати України > Народний депутат України > Огнєвіч Злата Леонідівна. itd.rada.gov.ua. [dostęp 2015-07-28]. (ukr.).
  15. ↑ Злата Огневич примет участие в Танцах со звездами и бросила вызов известной ведущей. [w:] 1+1 [on-line]. 1plus1.ua, 2018-08-06. [dostęp 2018-09-03]. (ros.).
  16. ↑ Дві пари залишили Танці з зірками у другому ефірі. [w:] 1+1 [on-line]. 1plus1.ua, 2018-09-03. [dostęp 2018-09-03]. (ros.).
  17. ↑ e (ilustr.), ZLATA OGNEVICH — речниця України на Євробаченні-2023 [online], corp.suspilne.media [dostęp 2023-04-29] (ang.).
  18. ↑ Discografie Zlata Ognevich. ultratop.be. [dostęp 2013-07-09]. (niderl.).
  19. ↑ Discografie Zlata Ognevich. dutchcharts.nl. [dostęp 2012-07-09]. (niderl.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Reprezentanci Ukrainy w Konkursie Piosenki Eurowizji

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Złata_Ogniewicz&oldid=74124727”