Zabity na śmierć – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zabity na śmierć – amerykańska komedia kryminalna z 1976 roku, na podstawie scenariusza Neila Simona. Główni bohaterowie filmu są parodiami znanych literackich detektywów, a sam film konstrukcją przypomina powieści Agathy Christie.

• Eileen Brennan – Tess Skeffington
• Truman Capote – Lionel Twain
• James Coco – Milo Perrier (postać sparodiowana: Herkules Poirot)
• Peter Falk – Sam Diamond (postać sparodiowana: Sam Spade, Richard Diamond)
• Alec Guinness – Bensonmum, lokaj
• Elsa Lanchester – Jessica Marbles (postać sparodiowana: Jane Marple)
• David Niven – Dick Charleston (postać sparodiowana: Nick Charles – bohater powieści Dashiella Hammetta)
• Peter Sellers – Sidney Wang (postać sparodiowana: inspektor Charlie Chan)
• Maggie Smith – Dora Charleston (postać sparodiowana: Nora Charles – bohaterka powieści Dashiella Hammetta)
• Nancy Walker – Pokojówka
• Estelle Winwood – Pielęgniarka
• James Cromwell – Marcel, szofer Perriera
• Richard Narita – Willie Wang, syn Wanga

Do domostwa tajemniczego Lionela Twaina przybywa pięcioro najsłynniejszych detektywów świata. Gospodarz zaprosił ich na „kolację z morderstwem”. Przy stole zapowiada, że to on jest największym detektywem świata. Informuje ich, że o północy ktoś zostanie zamordowany, a kto rozwiąże sprawę śmierci otrzyma milion dolarów. O północy zostaje znaleziony martwy ślepy lokaj i sam Twain. Każdy z obecnych miał na pieńku z Twainem i każdy mógł zabić.

Złote Globy 1976

• Najbardziej obiecujący nowy aktor – Truman Capote (nominacja)

• Plakat
• Zabity na śmierć w bazie IMDb (ang.)
• Zabity na śmierć w bazie Filmweb