Zarubino (rejon wilejski) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Położenie na mapie obwodu mińskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
54°44′36″N 27°35′12″E/54,743333 27,586667 |
Zarubino – dawny folwark. Tereny na których był położony, leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie wilejskim, w sielsowiecie Dołhinów.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego.
W latach 1921–1945 zaścianek a następnie folwark leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim[1] (od 1926 w województwie wileńskim[2]), w powiecie duniłowickim (od 1926 w powiecie wilejskim)[3], w gminie Budsław[4][5].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 26 osób, 1 było wyznania rzymskokatolickiego, 2 prawosławnego a 23 mahometańskiego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowało polską przynależność narodową. Były tu 4 budynki mieszkalne[4]. W 1931 w 2 domach zamieszkiwało 14 osób[5].
Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Budsławiu i prawosławnej w Milczy. Podlegała pod Sąd Grodzki w Krzywiczach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Budsławiu[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
- ↑ Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
- ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472.
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 20 .
- ↑ a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 57 .
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1978 .