Zasiewanie żelazem – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zasiewanie żelazem – wprowadzenie związków żelaza do górnych warstw oceanu w celu stymulacji zakwitu fitoplanktonu.

Celem zasiewania związkami żelaza jest zwiększenie produkcji pierwotnej biomasy w oceanie oraz wpływ na redukcję dwutlenku węgla w atmosferze poprzez sekwestrację w oceanie. Eksperymenty naukowe dotyczące tej hipotezy, m.in. IronEx II w 1995[1] pokazały, że zakwity fitoplanktonu mogą być ograniczone w oceanie przez niedobór związków żelaza.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Boyd P.W., et al., 2007, Mesoscale Iron Enrichment Experiments 1993-2005: Synthesis and Future Directions, Science, 315, 5812, 612.