Zaskroniec tygrysi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zaskroniec tygrysi

Rhabdophis tigrinus[1]
(Boie, 1826)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	gady
Rząd	łuskonośne
Podrząd	węże
Rodzina	połozowate
Podrodzina	zaskrońcowate
Gatunek	zaskroniec tygrysi
Synonimy
Tropidonotus tigrinus Boie, 1826[2] Natrix tigrina formosana Maki, 1931[3]
Podgatunki[4]
R. t. tigrinus (Boie, 1826) R. t. formosanus (Maki, 1931)
Zasięg występowania
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Zaskroniec tygrysi (Rhabdophis tigrinus) – gatunek z podrodziny zaskrońcowatych (Natricinae) w rodzinie połozowatych (Colubridae).

Zaskroniec tygrysi występuje we wschodniej Rosji (Kraj Nadmorski i Kraj Chabarowski), w Korei Północnej i Południowej, Chinach (Zhejiang, Fujian, Jiangxi, Hubei, Kuejczou, Syczuan, Gansu, Shaanxi), Wietnamie i Japonii (Yakushima, Taegashima, Kiusiu, Sikoku, Honsiu i Riukiu)^[4].

Jest to jeden z nielicznych zaskrońców, które są uzbrojone w jad^[4]. Toksyny tego węża nie pochodzą jednak od niego samego, ale zostają "kradzione" ofiarom gada, czyli jadowitym ropuchom japońskim. Wyjątek stanowią młode, których matka miała spory zapas nagromadzonych toksyn. Takie węże już rodzą się jadowite.

Odebrany ropuchom jad przechowywany jest przez węża w gruczołach znajdujących się w okolicy karku gada. Jadowe zęby znajdują się natomiast w głębi szczęki, przez co nazywane są zębami gardłowymi. Ukąszenie zaskrońca tygrysiego jest niebezpieczne, ale nie śmiertelne. Gad ten bowiem nie należy do agresywnych. Jedynie w przypadku obrony wąż otwiera szeroko szczęki i stara się wytrysnąć jad w oczy napastnika.