Zdziar (Góry Leluchowskie) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Widok ze stoków Malnika na dolinę Potoku Podgórnego, osiedle Miczuły i Zdziar | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość | 837 m n.p.m. |
Położenie na mapie Karpat | |
Położenie na mapie Beskidu Sądeckiego | |
49°20′05,5″N 20°55′53,6″E/49,334861 20,931556 |
Zdziar (837 m) – szczyt w zachodniej części Gór Leluchowskich. Znajduje się w ich bocznym grzbiecie, który od wierzchołka Przechyby (871 m) odgałęzia się w południowo-zachodnim kierunku i poprzez Zdziar opada do Popradu. Pomiędzy Zdziarem znajdują się jeszcze dwa nienazwane wierzchołki, sąsiadujący ze Zdziarem ma wysokość 853 m[1]. Na południową stronę spod Zdziaru spływają dwa potoki będące dopływami potoku Zimne, ze stoków północnych spływa jeden ze źródłowych cieków Potoku Podgórny. Wierzchołek i większość stoków Zdziaru jest zalesiona, ale na północnych stokach znajduje się jeszcze duża, zarastająca polana[2]. Dawniej terenów bezleśnych było tutaj dużo więcej. Były to tereny zamieszkałe przez Łemków. Po ich wysiedleniu w 1947 użytkowane przez nich polany zostały zalesione, lub samorzutnie zarastają lasem[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Geoportal. [dostęp 2010-07-15].
- ↑ Beskid Sądecki. Mapa 1:50 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” s.c.. ISBN 83-915737-3-7.
- ↑ Bogdan Mościcki: Beskid Sądecki i Małe Pieniny. Pruszków: Oficyna Wyd. „Rewasz”, 2007. ISBN 978-83-89188-65-6.