Zdzisław Prusiecki – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Narodowość | polska |
Pracodawca | |
Partia | |
Małżeństwo | Alicja |
Odznaczenia | |
|
Zdzisław Prusiecki (ur. 8 sierpnia 1934, zm. 27 czerwca 1988) – polski pracownik przemysłu motoryzacyjnego w Sanoku, działacz partyjny, radny.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 8 sierpnia 1934. W 1948 podjął pracę w fabryce Sanowag w Sanoku. Kształcił się w tamtejszych przyzakładowych szkołach mechanicznych, gdzie w 1951 ukończył Gimnazjum Przemysłowe Państwowej Fabryki Wagonów z tytułem zawodowym ślusarza, a w 1952 Technikum Budowy Samochodów z tytułem technika mechanika o specjalności normowanie pracy w przemyśle metalowym[1]. Po ukończeniu szkoły w związku z nakazem pracy przez dwa lata pracował w Skarżysku-Kamiennej, a następnie odbył służbę wojskową. Od 1957 ponownie został zatrudniony w macierzystej fabryce w Sanoku, późniejszej Sanockiej Fabryce Autobusów „Autosan”. Pracował jako ślusarz w narzędziowni, brakarz, kierownik wydziałowej kontroli jakości, zastępca kierownika autoserwisu, zastępca kierownika oraz kierownik wydziału spawalniczo-montażowego, kierownik wydziału wykończeniowego, a od 1976 do 1988 kierownik działu obsługi klienta w pionie handlu i eksportu. Pozostał na tej funkcji do 1988.
Został członkiem PZPR w 1960 i działaczem tej partii. Działał w zakładowych związkach zawodowych i radzie robotniczej. 8 maja 1981 został wybrany na stanowisko I sekretarza Komitetu Zakładowego PZPR w fabryce Autosan[2]. W dniach 17-18 czerwca 1981 został wybrany członkiem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Krośnie[3][4]. Został wybrany radnym Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku w 1984 i zasiadł w Komisji Zdrowia Spraw Socjalnych i Ochrony Środowiska[5]. W roku szkolnym 1987/1988 był przewodniczącym Komitetu Rodzicielskiego w Zasadniczej Szkole Zawodowej Sanockiej Fabryki Autobusów[6]. Zmarł 27 czerwca 1988 pod koniec sprawowania mandatu radnego MRN kadencji (1984-1988).
Jego żoną była Alicja (ur. 6 lipca 1935, zm. 2 stycznia 1988). Oboje zostali pochowani na Cmentarzu Posada w Sanoku.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Srebrny Krzyż Zasługi (1984)[7]
- Medal 30-lecia Polski Ludowej
- Medal 40-lecia Polski Ludowej
- Srebrna Odznaka W Służbie Narodu (1983)[8]
- Odznaka „Zasłużony dla Sanoka” (1982)[9]
- Odznaka „Za zasługi dla województwa krośnieńskiego” (1986)[10]
- Złota, srebrna i brązowa odznaka „Za zasługi w obronie porządku publicznego” (1986)[10]
- Odznaczenia państwowe, resortowe, regionalne.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Absolwenci. W: Stanisław Dydek: Zespół Szkół Mechanicznych w Sanoku 1946–1996. Brzozów: Oficyna Wydawniczo-Reklamowa „Edytor” w Brzozowie, 1997, s. 60, 101. ISBN 83-87450-00-6.
- ↑ Nowe władze zakładowej organizacji partyjnej. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 14 (214) z 10-20 maja 1981.
- ↑ Reprezentanci Sanoka w partyjnych władzach województwa. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 19 (219) z 1-10 lipca 1981.
- ↑ Członkowie KW PZPR w Krośnie. „Nowiny”, s. 3, Nr 23 z 15 czerwca 1981.
- ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 289, 290, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Rok szkolny 1987/88. zs3.sanok.pl. [dostęp 2016-01-07].
- ↑ Z okazji Święta Odrodzenia odznaczenia dla pracowników SFA i mieszkańców naszego miasta. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 23 (314) z 10-20 sierpnia 1984.
- ↑ Zakładowa uroczystość 30-lecia ORMO. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 8 (264) z 10-20 marca 1983.
- ↑ Odznaczenia państwowe i regionalne dla pracowników SFA. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 3 (237) z 10-20 czerwca 1982.
- ↑ a b Józef Ząbkiewicz. Jubileusz ORMO w Autosanie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 8 (371) z 10-20 marca 1986.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nowe władze zakładowej organizacji partyjnej. Zdzisław Prusiecki. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 14 (214) z 10-20 maja 1981.
- Zdzisław Prusiecki nie żyje. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 21 (456) z 20-31 lipca 1988.