Zespół Gerstmanna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Specyficzne zaburzenie umiejętności arytmetycznych

Klasyfikacje
ICD-10	F81.2 Zespół Gerstmanna
DiseasesDB	30728
MeSH	D005862

Zespół Gerstmanna (zespół tętnicy kątowej, zespół zakrętu kątowego) – zespół objawów neurologicznych charakterystycznych dla uszkodzenia zakrętu nadbrzeżnego (łac. gyrus supramarginalis) i kątowego (łac. gyrus angularis) płata ciemieniowego półkuli dominującej, spowodowany najczęściej ogniskiem udarowym, powstałym na skutek zablokowania przepływu krwi w tętnicy kątowej.

Charakterystyczne objawy: agrafia, aleksja, akalkulia, apraksja, agnozja palców rąk, zaburzenie rozpoznawania stron, niekiedy afazja amnestyczna oraz mikro- lub makrosomatognozja. Został opisany przez Josefa Gerstmanna w 1924 roku.

• Antoni Prusiński: Neurologia praktyczna. Wyd. II. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2001. ISBN 83-200-2590-7.
• Ryszard Józef Podemski: Kompendium neurologii. Gdańsk: Via Medica, 2008, s. 156. ISBN 978-83-7555-054-2.