Zespół krótkiego jelita – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zespół krótkiego jelita (ang. short bowel syndrome, SBS) – stan po resekcji lub wyłączeniu fizjologicznej czynności odcinka lub całości jelita cienkiego, wymuszający konieczność żywienia pozajelitowego.

Epidemiologia

[edytuj | edytuj kod]

Szacuje się, że w Polsce około 6 osób na 1,000,000 ma SBS. W USA częstość zespołu szacowana jest na 40 przypadków na 1,000,000.

Etiologia

[edytuj | edytuj kod]

Najczęstszymi przyczynami SBS są:

Objawy i przebieg

[edytuj | edytuj kod]

Wczesnymi objawami SBS są:

Z czasem w obrazie klinicznym SBS występują tzw. późne powikłania:

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Choroby wewnętrzne. Przyczyny, rozpoznanie i leczenie, tom I. Andrzej Szczeklik (red.). Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2005. ISBN 83-7430-031-0.
  • Vanderhoof JA, Langnas AN. Short-bowel syndrome in children and adults. „Gastroenterology”. 113. 5, s. 1767-78, 1997. PMID: 9352883. 
  • Gura KM, Duggan CP, Collier SB, Jennings RW, Folkman J, Bistrian BR, Puder M. Reversal of parenteral nutrition-associated liver disease in two infants with short bowel syndrome using parenteral fish oil: implications for future management. „Pediatrics”. 118. 1, s. e197-201, 2006. DOI: 10.1542/peds.2005-2662. PMID: 16818533.