Zgnilizna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mokra zgnilizna gruszki

Zgnilizna – u roślin jest to wywołany przez niektóre bakterie i grzyby rodzaj nekrozy, doprowadzający do gnicia i obumierania komórek i tkanek. Wywołujące zgniliznę bakterie i grzyby wytwarzają enzymy rozkładające pektyny i celulozę. Wyróżnia się 2 rodzaje zgnilizn:

  • zgnilizna mokra – gdy rozkładane tkanki stają się miękkie i czasami wydzielają nieprzyjemny zapach. Tego typu zgnilizna występuje zazwyczaj w tkankach miękiszowych. Nieprzyjemny zapach występuje np. podczas gnicia bulw ziemniaka, cebul, korzeni i owoców wywołanego przez bakterię Pectobacterium carotovorum,
  • zgnilizna sucha – gdy rozkładane tkanki nie miękną. Tego typu zgnilizna wywoływana jest przez grzyby, wytwarzające enzymy celulolityczne i występuje głównie w zdrewniałych częściach roślin. Wywołują ją np. grzyby z rodzajów Fomes, Heterobasidion, Armillaria i in. Czasami sucha zgnilizna występuje także na miękkich częściach roślin – np. zgnilizna wywołana przez grzyby z rodzaju Fusarium na bulwach ziemniaka[1]

Zgnilizna to także nazwa wielu chorób roślin. Wyróżnia się takie ich grupy: sucha zgnilizna, mokra zgnilizna, miękka zgnilizna, czarna zgnilizna[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, s. 3, ISBN 978-83-09-01048-7.
  2. Zbigniew Borecki, Małgorzata Solenberg (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, s. 1–153, ISBN 978-83-948769-0-6.