Zone rouge – Wikipedia, wolna encyklopedia
Zone rouge (pol. Czerwona strefa) – nazwa strefy w północno-wschodniej Francji o powierzchni około 170 km², która została fizycznie oraz środowiskowo zniszczona podczas I wojny światowej[1].
Ze względu na fakt, że tereny położone w czerwonej strefie były eksploatowane przez setki tysięcy żołnierzy i zwierząt, a także na fakt znajdowania się tam milionów niewybuchów i zardzewiałej amunicji, rząd Francji zdecydował się po wojnie na wydanie nakazu opuszczenia tych terenów przez ludność. Część zniszczonych i opustoszałych miasteczek nigdy nie otrzymała prawa do ponownego zaludnienia lub odbudowania.
Obecnie pewne restrykcje w czerwonej strefie występują nadal, jednakże obszar objęty ochroną zmniejszył się znacznie na przestrzeni lat. W momencie jej pierwotnego wyznaczenia po wojnie, strefa obejmowała około 1.200 km² terenu.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Śmierć czeka cierpliwie. Tak po stu latach wygląda "francuska strefa zero" [online], podroze.onet.pl [dostęp 2023-05-17] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Smith, Corinna Haven & Hill, Caroline R. Rising Above the Ruins in France: An Account of the Progress Made Since the Armistice in the Devastated Regions in Re-establishing Industrial Activities and the Normal Life of the People. NY: GP Putnam's Sons, 1920: 6.