Zubierowo – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zubierowo
Зуберава
Зуберево
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

stołpecki

Sielsowiet

Szaszki

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zubierowo”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Zubierowo”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Zubierowo”
Ziemia53°36′32″N 26°32′56″E/53,608889 26,548889

Zubierowo (biał. Зуберава, Zubierawa; ros. Зуберево, Zubieriewo) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie stołpeckim, w sielsowiecie Szaszki, na obrzeżach Puszczy Nalibockiej i nad Sułą.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W XIX i w początkach XX w. folwark i zaścianek położone w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie oszmiańskim.

W dwudziestoleciu międzywojennym zaścianek leżący w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie stołpeckim[a], w gminie Derewno[1]. W 1921 miejscowość liczyła 96 mieszkańców, zamieszkałych w 16 budynkach, w tym 88 Polaków i 8 Białorusinów. 89 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 7 prawosławnego[1].

W czasie II wojny światowej 3 mieszkańców miejscowości dołączyło do Zgrupowania Stołpeckiego Armii Krajowej[2]. W 1943 w ramach operacji Hermann Zubierowo zostało spacyfikowane i zniszczone przez Niemców[3].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

  1. Przynależność powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w powiatach oszmiańskim (do 1920), wołożyńskim (1920 - 1926) i stołpeckim (1926 - 1945).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
  2. Partyzanci Zgrupowania Stołpecko – Nalibockiego AK. kresy24. [dostęp 2024-07-31]. (pol.).
  3. Kazimierz Krajewski: Wieś na Kresach Północno-Wschodnich pod dwiema okupacjami. martyrologiawsipolskich.pl. [dostęp 2024-07-31].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]