Zwałowarka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zwałowarka

Zwałowarka – podstawowa maszyna w górnictwie odkrywkowym przeznaczona do zwałowania, o ruchu ciągłym. Zwałowanie odbywa się nadpoziomowo lub podpoziomowo, bezpośrednio lub za pomocą systemów pośrednich.

Zwałowarka, przenośnik taśmowy i koparka wspólnie tworzą zespół (układ) KTZ (koparka-przenośnik taśmowy-zwałowarka)

Zwałowarka: odkrywka Szczerców, KWB Bełchatów
Zwałowarka w pracy podpoziomowej.
Zwałowarka przygotowana do przejazdu przez drogę wojewódzką 483. Chabielice
Zwałowarka w pracy nadpoziomowej przez przenośnik.
Zwałowarka w pracy podpoziomowej.


Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]