Związek Polskich Związków Sportowych – Wikipedia, wolna encyklopedia

Związek Polskich Związków Sportowych (ZPZS) – organizacja zrzeszająca związki sportowe w Polsce.

Została utworzona w 1922 przez siedem związki sportowe i uznana za najwyższą władzę sportową w kraju^[1]. ZPSZS odpowiadał za rozwój sportu amatorskiego oraz koordynację działalności związków osobnych dyscyplin^[1]. W tym charakterze prowadził współpracę z władzami państwowymi i reprezentację zagranicą^[1]. W 1925 Związek Polskich Związków Sportowych połączono z Polskim Komitetem Igrzysk Olimpijskich w ZPZS–PKOl^[1]. W 1927 walne zgromadzenie ZPZS liczyło 65 członków^[2].

W 1948 organizacja została rozwiązana^[1].

W 1990 doszło do reaktywacji^[1]. Ponownie ZPZS objął funkcje reprezentacyjne związków wobec władz, a także wspomagającą i kreującą program^[1].