Związek Sprawiedliwych – Wikipedia, wolna encyklopedia

Związek Sprawiedliwych
Lider

Wilhelm Weitling

Data założenia

1836

Data rozwiązania

Czerwiec 1847

Adres siedziby

Paryż, Londyn (po 1839)

Ideologia polityczna

komunizm, komunizm chrześcijański, socjalizm utopijny

Liczba członków

1000

Związek Sprawiedliwych (niem. Der Bund der Gerechten) – międzynarodowa chrześcijańsko komunistyczna organizacja, utworzona w 1836 przez niemieckich emigrantów z Wilhelmem Weitlingiem na czele. Związek był związany z europejskimi ruchami spiskowymi; gminy Związku Sprawiedliwych były w Wielkiej Brytanii, Szwajcarii, Niemczech[1].

Liga swoje cele formułowała następująco:

"Chcemy wolności i pragniemy, aby wszyscy ludzie na kuli ziemskiej byli wolni jak my, aby nikt nie był uprzywilejowany lub upośledzony, lecz aby wszyscy na równi dzielili ciężary, trudy, radości i rozkosze, to znaczy: aby żyli w spólnocie".

Dla uzasadnienia programu Weitling w swym dziele Evangelium der armen Sünder (1843) odwoływał się do Biblii. Związek Sprawiedliwych działał we Francji, Niemczech, Anglii i Szwajcarii. W 1847 pod wpływem Karola Marksa i Fryderyka Engelsa przekształcił się w Związek Komunistów.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Związek Sprawiedliwych, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-10-12].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Franciszek Mehring, Historia socjaldemokracji niemieckiej, Warszawa 1963, t. I, s. 152- 169, 324, 327-329