French
DeutschZygmunt Moszczeński – Wikipedia, wolna encyklopedia
 podpułkownik kawalerii | |
| Data i miejsce urodzenia | 20 lub 21 listopada 1893 |
|---|---|
| Data śmierci | 1 września 1974 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | 17 Pułk Ułanów Wielkopolskich |
| Stanowiska | dowódca plutonu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
       | |
Zygmunt Moszczeński h. Nałęcz (ur. 20 lub 21 listopada 1893 w Poznaniu, zm. 1 września 1974) – podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie Wincentego h. Nałęcz (1861–1913) i Marii z Żerońskich h. Awdaniec (1869–)[1].
Brał udział w I wojnie światowej. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 17 pułku ułanów, w którym wówczas w stopniu porucznika kawalerii pełnił funkcję dowódcy 1 plutonu, a z końcem maja 1920 dowódcy pieszego szwadronu.
W latach 20. służył nadal w macierzystej jednostce, stacjonującej w garnizonie Leszno[2][3]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 265. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 roku – kawalerii)[4]. Wykonał wzór pierwszej odznaki 17 pułku ułanów. 18 lutego 1928 roku awansował na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 29. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[5]. 26 kwietnia 1928 roku został przesunięty ze stanowiska oficera materiałowego na stanowisko dowódcy szwadronu zapasowego 17 pułku ułanów[6][7]. 6 lipca 1929 roku został przesunięty na stanowisko kwatermistrza[8]. 23 marca 1932 roku został przeniesiony do 26 pułku Ułanów Wielkopolskich w Baranowiczach na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[9][10]. 27 czerwca 1935 roku został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935 roku i 3. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[11].
Po wybuchu II wojny światowej uczestniczył w polskiej wojnie obronnej na stanowisku dowódcy zmobilizowanego w Rzeszowie dywizjonu przeciwpancernego 10 Brygady Kawalerii, biorąc udział w bitwie pod Jordanowem 1–3 września 1939. Za swoje czyny otrzymał Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari.
Zmarł 1 września 1974[12].
Jego żoną była Maria Beatrycze Solman de Malmoe (1894–), z którą miał córkę Natalię (1929–).
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari[13][14] nr 12204[15]
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1938)[16]
- Krzyż Walecznych[17]
- Medal Niepodległości (20 lipca 1932)[18]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[17]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[17]
- Odznaka za Rany i Kontuzje[17]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zygmunt Moszczeński. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-08-14].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 633, 680.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 572, 602.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 163.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 47.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 175.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 306, 343.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 216.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 236.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 144, 653.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 28 czerwca 1935 roku, s. 69.
- ↑ Zygmunt Moszczeński. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2015-08-14].
- ↑ Antoni Grudziński: Lista żołnierzy odznaczonych. s. 251. [dostęp 2015-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ Lista nazwisk osób odznaczonych Orderem Virtuti Militari. stankiewicze.com. [dostęp 2015-08-14].
- ↑ Łukomski G., Polak B., Suchcitz A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945, Koszalin 1997, s. 469.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 259, poz. 612 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ a b c d Fotografia
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Zygmunt Moszczeński. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-08-14].