Zygzak – Wikipedia, wolna encyklopedia
Zygzak – motyw geometryczny w postaci wstęgi łamanej, stosowany powszechnie w zdobnictwie od późnej epoki kamienia. Występuje w wielu kulturach, od neolitycznych Chin (garncarstwo), po romańską Francję. Rozpowszechniony w starożytnym Egipcie, gdzie symbolizował wodę. Często stosowany jako tzw. szewron, czyli motyw powtarzany. Jego odmianą jest meander, czyli wstęga łamana pod kątem prostym.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Henry de Morant, Historia sztuki zdobniczej od pradziejów do współczesności, Wydawnictwo "Arkady", Warszawa 1983, s. 17, ISBN 83-213-2966-7