Vitsentzos Kornaros – Wikipédia, a enciclopédia livre
Vitsentzos Kornaros | |
---|---|
Εξώφυλλο από το έργο Η Θυσία του Αβραάμ, Βενετία, 1713 | |
Nascimento | 26 de março de 1553 Siteía |
Morte | 1613 (59–60 anos) Heraclião |
Cidadania | República de Veneza |
Etnia | gregos |
Irmão(ã)(s) | Harsha Ramdas Bhatkal |
Ocupação | poeta |
Obras destacadas | Erotokritos |
Vitsentzos Kornaros (Siteía, 29 de março de 1553 – Heraclião, 1616) (em grego: Βιτσέντζος ou Βικέντιος Κορνάρος) ou Vincenzo Cornaro (29 de março de 1553 – 1613/1614) foi um poeta cretense, que escreveu o poema épico romântico Erotokritos. Ele escreveu em dialeto vernáculo cretense (grego cretense),[1] e foi uma figura importante do Renascimento cretense.
Vitsentzos Kornaros é considerado o maior de todos os poetas cretenses e uma das figuras mais significativas e influentes em todo o curso da poesia grega. Filho de um aristocrata veneziano-cretense e descendente da nobre família veneziana de Cornaro , nasceu perto de Sitia , Creta, em 1553. Mais tarde, quando se casou, veio morar em Candia (hoje Heraklion), onde ingressou na Accademia dei Stravaganti. Kornaros morreu em 1613 (ou 1614), pouco antes de seus contemporâneos, William Shakespeare e Miguel de Cervantes..
Biografia
[editar | editar código-fonte]Não existem muitas fontes biográficas sobre Kornaros além dos últimos versos de Erotokritos. Acredita-se que ele nasceu em uma família rica em Trapezonda (Τραπεζόντα), uma vila perto de Sitia, Creta, em 1553, e viveu lá aproximadamente até 1590. Ele então se mudou para Candia (moderna Iraklion), onde seu casamento com Marietta Zenão aconteceu. Juntos, eles tiveram duas filhas chamadas Helen e Katerina.
Em 1591 Kornaros tornou-se administrador e, durante o surto de peste de 1591 a 1593, trabalhou como supervisor sanitário.[2]
Ele mostrou interesse pela literatura e foi membro de um grupo literário chamado Accademia degli Stravaganti (Academia dos Estranhos), fundado por seu irmão e colega escritor Andrea Cornaro, que escrevia em língua italiana.
Ele morreu em Candia, em 1613 (ou 1614), e foi enterrado na igreja de San Francesco. A causa de sua morte permanece desconhecida.[3][4]
Ortografias alternativas de seu primeiro nome incluem Vincenzo, Vitzentzos ou Vikentios.
"Erotokritos" de Kornaros foi uma fonte de inspiração para Dionysios Solomos e influenciou poetas gregos como Kostis Palamas, Krystallis e Seferis.
Monumento
[editar | editar código-fonte]
Monumento dedicado ao poeta Sitia Vitsentzos Kornaros, obra do escultor Thomas Thomopoulos
Referências
[editar | editar código-fonte]- ↑ «Cretan – Lang Up» (em inglês). Consultado em 14 de fevereiro de 2019
- ↑ Mitsi, Efterpi (14 de setembro de 2017). Greece in Early English Travel Writing, 1596–1682 (em inglês). [S.l.]: Springer. ISBN 9783319626123
- ↑ D. Holton, Λογοτεχνία και κοινωνία στην Κρήτη της Αναγέννησης "Literature and society in Renaissance Crete" (1991), p. 369
- ↑ L. Politis, Ιστορία της Νεοελληνικής λογοτεχνίας "History of modern Greek literature", ed. Μ.Ι.Ε.Τ. (National Bank of Greece Cultural Foundation), Athens 1978, p. 78
Fontes
[editar | editar código-fonte]- L. Politis, Ιστορία της Νεοελληνικής λογοτεχνίας "History of modern Greek literature", ed. Μ.Ι.Ε.Τ. (National Bank of Greece Cultural Foundation), Athens 1978, p. 78
- K. Th. Dimaras, Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας "History of modern Greek literature", ed. Ίκαρος, Athens 1975 (6η έκδοση), p. 81
- St. Alexiou, «Εισαγωγή» "Introduction" of Βιτσέντζος Κορνάρος, Ερωτόκριτος, ed. Ερμής, Athens 1995, p. ιστ΄–ιζ΄