French
DeutschÜnal Cimit - Vikipedi
Ünal Cimit | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 1934 Karadeniz Ereğli |
| Ölüm | 1993 |
| Milliyet | T.C. |
| Eğitim | Fachschule Keramik |
| Meslek | Seramik Sanatçısı |
| Evlilik | Naile Cimit |
Ünal Cimit (1934 - 1993) Türk heykel ve seramik sanatçısı[1][2][3]
Yaşamı
[değiştir | kaynağı değiştir]1934 yılında Karadeniz Ereğli'de doğan sanatçı ilk ve orta öğrenimini aynı kentte, lise eğitimini Bursa Ziraat Lisesi'nde tamamladı. Güzel Sanatlar Akademisi Y. Resim Bölümü Halil Dikmen ve Bedri Rahmi Eyüboğlu atölyesinde üç yıl eğitim aldıktan sonra Almanya'ya gitti.
Almanya'da üç dönem Offenbach am Main tatbiki Güzel Sanatlar Okuluna devam ettikten sonra Höhr-Grenzhausen Staatliche Keramische Schule'ye geçti ve 1962 yılında üstün başarı diploması ile bitirdi.[4][5] Bir süre heykeltıraş Fr. Schmit Reuter'in asistanlığını yaptı. Almanya'nın çeşitli seramik ve porselen fabrikalarında Form ve Dekor tasarımcılığı ve Bölüm Yöneticiliği yaptıktan sonra 1964 yılında Türkiye'ye döndü. Yedeksubaylığı sırasında Altınözü Enet köyünde köylüyü kalkındırmak için yaptığı seferberlik gazetelerde yer buldu.[6]
Askerlikten sonra, Eczacıbaşı Süs ve Mutfak Eşyaları Fabrika Müdürlüğü yaptı,[7] 1976'da Güzel Sanatlar Akademisi Seramik Bölümü Alçı Şekillendirme atelyelerine öğretim görevlisi olarak atandı. 1982'de Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi'nde ve daha sonra Hacettepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Seramik Ana Sanat Dalı'nda görevlendirildi. 1984 yılından itibaren her iki okuldan da ayrılarak yalnızca sanatçı olarak çalışmalarını sürdürdü. 1989 yılında Abdi İpekçi Arena Şeref Tribünü önündeki seramik panoyu hazırlayan[8] Ünal Cimit 23 Kasım 1993'te 59 yaşında ölmüştür. Anadolu'nun Taşından Toprağından Yeşermiyorsa Sevgi Tohumları Ellerinde Gelme[9] cümlesiyle hatırlanır.
Anısını yaşatmak amacıyla, doğum yeri olan Karadeniz Ereğlisi'ndeki Atatürk Kültür Merkezi'nin salonlarından bir tanesine 2006 yılında Karadeniz Ereğli Belediye Meclis kararıyla Ünal Cimit'in adı verilmiştir.[10][11]
Eserleri, Ankara Devlet Resim ve Heykel Müzesi ve Eskişehir Anadolu Üniversitesi Çağdaş Sanatlar Müzesi gibi müzelerin koleksiyonlarında sergilenmekte[12] ve hâlen uluslararası müzayedelerde el değiştirmektedir.[13]
TÜRSAB başkanı Başaran Ulusoy'un eşi koleksiyoncu Şadiye Ulusoy kendisinden eğitim almıştır.[14] Seramik Atölyesinden Türkan Elçi[15] gibi sanatçılar mezun olmuştur.
Üretmiş olduğu eserleri için kendisi şunları söylemiştir: “Seramik yapımı için gerekli tüm kil ve mineraller Anadolu topraklarında dopdolu... Özellikle boraks ve türevleri yönünden dünyanın en zengin ülkesi Türkiye’dir. Ondandır Anadolu insanı evrende seramik tutkusuna ilk tutulan insanlardanır. Böyle güzel topraklara borcumuzu, onları daha iyi değerlendirerek,daha güzel yap›tlar vererek ödemeliyiz."[16]
Ödülleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- 1958 Würgendorf-Heigen Genç Sanatçılar Sergisi (Başarı Ödülü).[2]
- 1961 Masallardan Yorumlar, İtalya (3,000 yapıt arasından seçildi)[17]
- 1982 Kültür ve Turizm Bakanlığı 43. Devlet Resim ve Heykel Sergisi (Seramik Dalı Başarı Ödülü).[2][18]
- 1983 Abdi İpekçi Barış ve Dostluk Ödülü (Mansiyon).[2][19]
- 1985 Ser-Po-Cam (Başarı Ödülü).[2][20]
- 1992 Yılın Sanatçısı, Başarı Ödülü.[17]
Sergileri
[değiştir | kaynağı değiştir]- 1985 İkinci Öncü Türk Sanatından Bir Kesit Sergisi, Yıldız Üniversitesi, Amfiler Sergi Salonu ve Bahçesi, İstanbul,[21]
- 1986 Büyük Şehir Belediye Sergisi, İzmir,[6]
- 1988 Anka Turkuvaz Sanat Galerisi, İstanbul,[6]
- 1988 Ayasofya Müzesi, Seramik Heykel Sergisi, İstanbul,[6]
- 1989 Üsküdar Belediye Başkanlığı, İstanbul,[6]
- 1991 Maçka Destek Sergisi, İstanbul,[6]
- 1991 Toprağı Sevgiledim Devlet Güzel Sanatlar Galerisi, Çanakkale,[6]
Ölümünden sonra
- 1999 Türkiye İş Bankası, İstanbul Parmakkapı Sanat Galerisi,[22]
- 2000 Eskişehir Anadolu Üniversitesi Kütüphane Sergi Salonu, Toplam 61 yapıt: 11 bronz heykelcik, 8 seramik pano, 42 seramik tabak,[23]
- 2007 Türk Seramik Sanatı Sergisi, Tophane-i Amire Kültür ve Sanat Merkezi,[24]
Eserlerinden bazı örnekler
[değiştir | kaynağı değiştir]-
Seramik Tabak -
Seramik Tabak -
Seramik Tabak
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Başbakanlık Basın Yayın ve Enformasyon Genel Müdürlüğü Resmî Sitesi". 1 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2011.
- ^ a b c d e Özsezgin, Kaya (1994), "Türk Plastik Sanatçıları: Ansiklopedik Sözlük", İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. say. 93 ISBN 975-363-331-9
- ^ "Zaman Gazetesi 13 Aralik 1999". 11 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2011.
- ^ "Staatliche Keramische Schule". 25 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2011.(Almanca)
- ^ "Schlossberg-Keramik". 25 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2011.(Almanca)
- ^ a b c d e f g "Milliyet Arşiv". 7 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2011.
- ^ "Eczacıbaşı Bonservis". 25 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2011.
- ^ "İpekçi Seramlk Pano Milliyet Arşiv". 19 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2011.
- ^ "Hatırasına açılan site". 10 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2011.
- ^ "Ereğli'de Yaşam". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2011.
- ^ Karadeniz Ereğli[ölü/kırık bağlantı]
- ^ "Anadolu Üniversitesi Çağdaş Sanatlar Müzesi". 13 Kasım 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Temmuz 2011.
- ^ ArtNet
- ^ Hürriyet
- ^ Lebriz
- ^ Ünal Cimit Hayatı ve Eserleri 4 Mayıs 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Doç.Dr. M.Fatih Karagül
- ^ a b "Ünlü Türk Sanatçıları". 17 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2011.
- ^ "Kültür ve Turizm Bakanlığı". 25 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2011.
- ^ "1983 Abdi İpekçi Barış ve Dostluk Ödülü". 25 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2011.
- ^ "Milliyet Arşiv". 19 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2011.
- ^ "Eczacıbaşı Sanal Müzesi". 12 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2011.
- ^ Hürriyet Neşeli çocuklar
- ^ "Kemal Uludağ". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2011.
- ^ Türkiye Seramik Federasyonu. "İzlediklerimiz" (PDF). Seramik Türkiye Dergisi, 23 (Kasım - Aralık 2007 bas.). s. 56. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2011.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]