Afacan Köpek Beethoven 2 - Vikipedi

Afacan Köpek Beethoven 2
Beethoven's 2nd
Filmin afişi
YönetmenRod Daniel
YapımcıMichael C. Gross
Joe Medjuck
YazarLen Blum
OyuncularCharles Grodin
Bonnie Hunt
Debi Mazar
Chris Penn
MüzikRandy Edelman
Görüntü yönetmeniBill Butler
KurguWilliam D. Gordean
Sheldon Kahn
StüdyoNorthern Lights Entertainment
DağıtıcıUniversal Pictures
Çıkış tarih(ler)i17 Aralık 1993 (1993-12-17) ( ABD)
13 Mayıs 1994 (1994-05-13) ( Türkiye)
Süre89 dk.
Ülke ABD
Dilİngilizce
Bütçe15.000.000 $
Hasılat118.243.066 $
Önceki filmAfacan Köpek Beethoven
Devam filmiAfacan Köpek Beethoven 3

Afacan Köpek Beethoven 2, Rod Daniel tarafından yönetilen ve Charles Grodin, Bonnie Hunt ve Debi Mazar'ın rol aldığı 1993 yapımı bir Amerikan çocuk filmidir ve Beethoven film serisinin sekiz yapımdan ikincisidir. Başlangıçta bir devam filmi planlanmadı, ancak ilk filmin beklenmedik mali başarısından sonra çekilmesine karar verildi. Seride orijinal oyuncu kadrosunu barındıran son filmdir.

Özet

[değiştir | kaynağı değiştir]

Newton ailesinin evinde George, Alice, Ryce, Ted, Emily ve Beethoven hep birlikte yaşamaya çok iyi uyum sağlamış durumdadır. Bir gün Beethoven gizlice evden dışarı çıkar ve Missy adında dişi bir St. Bernard ve sahibi Brillo ile tanışır. Ancak bu sırada Brillo'nun boşanma aşamasında olduğu eşi Regina, erkek arkadaşı Floyd ile birlikte gelir, Missy'yi alır ve Brillo'dan nafaka olarak 50.000 dolar ister. Regina, Missy'nin tam velayetini elinde bulundurmaktadır ve onu yalnızca boşanma tamamlandıktan sonra Brillo'ya devretmeyi planlamaktadır.

Missy, Beethoven'ın yardımıyla Regina'nın evinden kaçar ve birbirlerine aşık olurlar. Bu sırada Ryce, onu öptükten sonra sınıf arkadaşı Taylor Devereaux'ya karşı güçlü duygular besler. Ted ve Emily, Beethoven'ın sürekli olarak evden gizlice çıktığının farkına varır ve onu takip eder ve burada Beethoven ve Missy'nin binanın bodrum katında dört yavrusu olduğunu keşfederler. Kapıcı da onları bulur ve Regina'ya haber verir. Regina, Missy'yi geri alır ve ne pahasına olursa olsun yavru köpeklerden kurtulmayı planlar, ancak kapıcı, safkan yavruların çok para değerinde olduğuna işaret ederek onu bundan vazgeçirir ve onları bir evcil hayvan mağazasında satıp servet kazanmasını önerir.

Regina'nın yavruları boğmayı planladığını düşünen Ted ve Emily, onları gizlice binadan çıkarıp eve götürür. George onları görmesin diye onları bodrumlarında tutarlar. Yavru köpeklerini aldıklarını anlayan Regina, hemen bir intikam planları yapar. Bu sırada Ryce, Ted ve Emily yavruları beslemek ve onlara bakmakla yükümlüdür. Sonunda, George olanları keşfeder ve isteksizce, büyüyene kadar yavruları tutmayı kabul eder.

Newton'lara, George'un iş ortaklarından birinin sahibi olduğu, göl kenarında bir evde ücretsiz konaklama imkanı sunulur. Orada Taylor, Ryce'ı arkadaşlarıyla genç yaşta içki içmeye ve cinsel tacize maruz kaldığı bir partiye davet eder. Beethoven, evin verandasını parçalayarak onu potansiyel tehlikeden uzaklaştırır. Regina ve Floyd ise, tesadüfen Newton'ların tatil evinin yakınında, Brillo'nun bilmediği bir yerde kalmaktadırlar. Newton'lar köpeklerle bir panayıra giderler ve Ryce, Ted ve Emily, George'u Beethoven ile kazandıkları bir burger yeme yarışmasına katılmaya ikna eder. Regina ve Floyd da panayıra katılırlar ancak Missy'yi arabalarında bırakırlar.

Missy, Beethoven'ın yardımıyla arabadan kaçarken, Regina yavru köpeklerin tasmalarını Ted'den alır. Beethoven ve Missy dağlara koşar, arkalarından Regina ve Floyd gelir. Newtonlar da onları takip eder ve yetişir. George ve Floyd arasındaki bir yüzleşmenin ardından Floyd, yavruları aşağıdaki nehre düşürmekle tehdit eder ve George'un karnına uzun bir çubukla vurmaya kalkar. Beethoven uzun çubuğa hücum eder ve Floyd'un kasıklarına vurarak dengesini kaybedip uçurumdan düşmesine ve Regina'yı da kendisiyle birlikte aşağı çekmesine sebep olur. Bir çamur havuzuna inerler ve nehir tarafından süpürülürler.

Beş ay sonra Brillo, Missy ile Newton'ları ziyaret eder ve boşanma yargıcının kendisine onun tam velayetini verdiğini ve Regina'nın iddiasını reddettiğini açıklar. Artık yetişkin olan yavru köpekler onu görmek için aşağı koşarlar.

Oyuncular

[değiştir | kaynağı değiştir]

Film , Danny Masterson'ın beyaz perdeye ilk çıkışıydı.[1] Küçük erkek kardeşi Christopher'ın da küçük bir rolü vardı ama yapımcılar aralarındaki benzerliği fark edince onu filmden çıkardılar.[2]

Yapım

[değiştir | kaynağı değiştir]

Film Kaliforniya'da geçer, ancak park sahneleri Montana'da Glacier Milli Parkı'nda çekildi.[3] Newton'ların tatil evi olarak kullanılan ev, Güney Pasadena'daki Milano Bulvarı üzerinde yer almaktadır.[4]

Yapım, yedi haftalıktan başlayarak çeşitli yaşlarda yüzden fazla St. Bernard yavrusu gerektirdi ve bunlar daha sonra yetiştiricilere iade edildi. Missy'yi üç yetişkin kısa tüylü köpek oynadı ve Beethoven'ı iki uzun tüylü köpek oynadı.[1][5]

Şarkı

[değiştir | kaynağı değiştir]

James Ingram ve Dolly Parton tarafından seslendirilen ve Ingram, Carole Bayer Sager ve Clif Magness tarafından film için yazılan "The Day I Fall in Love", Akademi Ödülü, Altın Küre[1] ve Grammy Ödülü'ne aday gösterildi.

İzlenme

[değiştir | kaynağı değiştir]

Film, dünya çapında gişede 118 milyon dolardan fazla hasılat yaptı.[6]

Film kritiği

[değiştir | kaynağı değiştir]

Film eleştirmenler tarafından pek beğenilmese de izleyiciler tarafından büyük beğeni topladı. Variety dergisinden Brian Lowry, yapımın kendisine canlı bir çizgi film gibi geldiğini ve ilkinden kesinlikle daha hoş bir hikâyeye sahip olduğunu yazdı.[3] Chicago Sun-Times'tan Roger Ebert yapıma iki yıldız verdi, "başyapıt değil" olarak nitelendirdi, ancak Grodin'in çalışmasını övdü ve köpeklerin yapımı taşıdığına dikkat çekti.[7] Los Angeles Times'tan Kevin Thomas, bunu "ilk 'Beethoven' kadar komik ve çekici" olarak değerlendirdi ve ayrıca Regina rolünü canlandıran Debi Mazar'ı olarak övdü.[8]

Rotten Tomatoes'da filmin 13 eleştirmenden alınan incelemelere göre ortalama 10 üzerinden 4,55 puanla %23 puanı vardır.[9] CinemaScore tarafından anket yapılan izleyiciler yapıma "A" notunu verdi.[10]

Diğer yapımlar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b c "Beethoven's 2nd (1993)". American Film Institute. 23 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2018. "Beethoven's 2nd (1993)" 23 Mayıs 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  2. ^ Carter, Brooke (2 Ocak 2017). "What Happened to Christopher Masterson? News and Updates". Gazette Review. 3 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2023. 
  3. ^ a b Lowry, Brian (26 Aralık 1993). "Beethoven's 2nd". Variety. 20 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2023. Lowry, Brian (December 26, 1993).
  4. ^ "The Beethoven House". Iamnotastalker. 18 Eylül 2009. 18 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2012. 
  5. ^ "Beethoven's 2nd". Humane Hollywood. American Humane. 23 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2018. 
  6. ^ "Beethoven's 2nd". Box Office Mojo. 26 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2019. 
  7. ^ Ebert, Roger (19 Aralık 1993). "Beethoven's 2nd". Rogerebert.com. 7 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2023. 
  8. ^ Thomas, Kevin (17 Aralık 1993). "Movie Review: 'Beethoven' Scores Again With Comedy". Los Angeles Times. 7 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2011. 
  9. ^ "Beethoven's 2nd (1994)". Rotten Tomatoes. Fandango Media. 2 Eylül 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2018. 
  10. ^ "Cinemascore :: Movie Title Search". 20 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2018. 
  11. ^ "ProReview: Beethoven". GamePro, 64. IDG. November 1994. s. 104. 
  12. ^ "ProReview: Beethoven". GamePro, 64. IDG. November 1994. s. 200. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Afacan_Köpek_Beethoven_2&oldid=33804947" sayfasından alınmıştır