French
DeutschAlüminyum tozu - Vikipedi
Alüminyum tozu, toz haline getirilmiş alüminyumdur. Alüminyum tozu, küçük safsızlıklar (genellikle bakır, mangan, silisyum, demir, nem vb.) içeren yüksek oranda dağılmış bir tozdur. Parçacıklar ağırlıklı olarak bir oksit ve gres tabakası ile kaplı ince plakalar şeklindedir.
Metaller arasında yüksek bir yanma ısısına sahiptir ve bir toz olduğu ve geniş bir yüzey alanına sahip olduğu için oldukça kolay oksitlenir ve yanıcı madde sınıfına girer. Asit, su, alkol veya oksitleyicilerle teması patlamaya sebep olur. Bu nedenle alüminyum tozu yangınlarında su kullanılması kontrendikedir. Ayrıca, bu tozun yayılması tehlikelidir çünkü toz patlamasına neden olabilir.
Daha büyük taneleri genellikle granül alüminyum tozu (atomize alüminyum tozu) olarak adlandırılır.
Alüminyum tozu, solunması halinde özellikle zararlı değildir ve yalnızca hafif tahrişe neden olur. Alüminyum tozunun erime noktası 660 °C'dir.[1]
Kullanımı
[değiştir | kaynağı değiştir]- Otoklavlanmış gaz beton[2]
- Kozmetik renklendirici
- Parmak izi tozu[3]
- Metalik boya
- Piroteknik
- Isıya dayanıklı malzemeler
- Uzay Mekiğinin katı roket iticileri gibi roket ve füze yakıtı[4]
- Termit[5]
Kullanıma bağlı olarak, toz kaplanmış veya kaplanmamış olabilir.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Principles of Fire Protection Chemistry and Physics (İngilizce). Jones & Bartlett Learning. 1998. ISBN 9780877654407. Yazar
|ad1=eksik|soyadı1=(yardım) - ^ "Autoclaved Aerated Concrete". www.cement.org (İngilizce). 9 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2018.
- ^ Fingerprints and Other Ridge Skin Impressions (İngilizce). CRC Press. 27 Nisan 2004. ISBN 9780203485040. 26 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2022.
- ^ Space Shuttle Basics –Solid Rocket Boosters, NASA, 2 Ekim 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi
- ^ Pyrotechnic Chemistry — Google Books. December 2004. ISBN 978-1-889526-15-7. 28 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Eylül 2009.
